Murray Perahia (ur. 19 kwietnia 1947 w Nowym Jorku[1]) – amerykański pianista, pedagog i dyrygent.
Edukację pianistyczną rozpoczął w wieku czterech lat. Studiował w Mannes College fortepian, dyrygenturę i kompozycję pod kierunkiem Mieczysława Horszowskiego, kształcił się także w Marlboro u Rudolfa Serkina i Pablo Casalsa. Wkrótce potem Serkin przyjął Perahię jako swojego asystenta w Instytucie Curtisa w Filadelfii.
W 1972 został pierwszym pianistą z Ameryki Północnej, który zwyciężył na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Leeds. W 1980 rozpoczął współpracę z Vladimirem Horowitzem. W latach dziewięćdziesiątych długo zmagał się z kontuzją ręki.
Mieszka w Londynie, prowadzi kursy mistrzowskie. Jego płyty trzykrotnie otrzymały Nagrodę Grammy: w 1989 (Béla Bartók, muzyka kameralna), 1999 (Johann Sebastian Bach – Suity angielskie) i 2003 (Fryderyk Chopin – Etiudy op. 10 i 25). Jako dyrygent związany jest z orkiestrą Academy of St. Martin in the Fields, z którą regularnie koncertuje, m.in. wykonywali razem wszystkie pięć koncertów forepianowych Beethovena[2].
W 2004 został mianowany Kawalerem Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego – nie przysługuje mu jednak tytuł sir, ponieważ nie jest obywatelem Wielkiej Brytanii. Jest także honorowym członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej i Jesus College Uniwersytetu w Cambridge.
Przypisy
Linki zewnętrzne
| XX wiek |
- 1981 malarstwo: Marc Chagall, Antoni Tàpies
- 1982 muzyka: Vladimir Horowitz, Olivier Messiaen, Josef Tal
- 1983/1984 architektura: Ralph Erskine
- 1984/1985 rzeźba: Eduardo Chillida
- 1986 malarstwo: Jasper Johns
- 1987 muzyka: Isaac Stern, Krzysztof Penderecki
- 1988 architektura: Fumihiko Maki, Giancarlo De Carlo
- 1989 rzeźba: Claes Oldenburg
- 1990 malarstwo: Anselm Kiefer
- 1991 muzyka: Yehudi Menuhin, Luciano Berio
- 1992 architektura: Frank Gehry, Jørn Utzon, Denys Lasdun
- 1993 rzeźba: Bruce Nauman
- 1994/1995 malarstwo: Gerhard Richter
- 1995/1996 muzyka: Zubin Mehta, György Ligeti
- 1996/1997 architektura: Frei Otto, Aldo van Eyck
- 1998 rzeźba: James Turrell
- 1999 malarstwo: nie przyznano
- 2000 muzyka: Pierre Boulez, Riccardo Muti
|
|---|
| XXI wiek |
|
|---|
