PROFILBARU.COM

Morszczuk argentyński
	Merluccius hubbsi
	Marini, 1933
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Podgromada	nowopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	morszczukowate
Rodzaj	Merluccius
Gatunek	morszczuk argentyński
Synonimy
	Merluccius patagonicus Lloris & Matallanas, 2003;
	Merluccius patagonicus Lloris & Matallanas, 2003;
	Zasięg występowania
	; Zasięg występowania oznaczony kolorem jasnoniebieskim
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Morszczuk argentyński^[2] (Merluccius hubbsi) – gatunek morskiej, wędrownej ryby dorszokształtnej z rodziny morszczukowatych (Merlucciidae). Prowadzi bentopelagiczny i drapieżniczy tryb życia. Jest poławiany gospodarczo przez cały rok. Mięso ma białe, dość chude, uważa się je za smaczne^[2].

Występowanie

Południowo-zachodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Argentyny, Urugwaju i Brazylii^[3], po Cieśninę Magellana i Falklandy (do około 53°S)^[2]. Gatunek spotykany na głębokościach 50–800 m, dorosłe osobniki przebywają na szelfie kontynentalnym zwykle pomiędzy 100 a 200 m^[4] p.p.m.

Taksonomia i nazewnictwo zwyczajowe

Takson opisany naukowo przez argentyńskiego ichtiologa Tomasa Leandro Mariniego w 1933 z prowincji Buenos Aires pod nazwą Merluccius hubbsi^[5], a w 2003 (Lloris i Matallanas) pod synonimiczną^[3] nazwą Merluccius patagonicus (czasami uznawaną za odrębny gatunek^[6]). W polskojęzycznej literaturze ichtiologicznej opisywany pod zwyczajową nazwą morszczuk argentyński^[2]^[7]. W przepisach Rady Europejskiej otrzymał polską nazwę morszczuk patagoński (Merluccius hubbsi)^[8].

Charakterystyka

Morszczuk argentyński charakteryzuje się lekko wysuniętą żuchwą, płetwy piersiowe dorosłych osobników są krótkie, nie sięgają okolicy odbytowej, druga płetwa grzbietowa i płetwa odbytowa są lekko wklęsłe^[2]. Ubarwienie ma srebrzyste ze złocistym grzbietem i srebrzystobiałym brzuchem^[4].

Opis płetw: D₁ 12–13, D₂ 36–39, A 37–41, P 12–14. Liczba łusek wzdłuż linii bocznej: około 130^[2].

Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają maksymalnie 95 cm^[4] (100 cm^[2]) długości całkowitej (TL). W połowach pozyskuje się osobniki o przeciętnej długości 30–70 cm^[2].

Gatunek bentopelagiczny – w ciągu dnia żeruje przy dnie, gdzie poluje głównie na ryby przydenne, a w nocy jest bardziej aktywny w wodach pelagicznych, w których dorosłe osobniki żywią się śledziowatymi^[2], nototeniowatymi, świetlikowatymi i błękitkiem południowym, a także kałamarnicami i makrozooplanktonem (krylem i obunogami); młode ryby zjadają drobne pancerzowce^[4].

Morszczuki argentyńskie osiągają dojrzałość płciową po 2–3 latach życia. Rozród odbywa się głównie w okresie od grudnia do lutego^[2]. Jak większość morszczuków, jest to gatunek bardzo płodny; samice składają drobną ikrę unoszoną w toni wodnej przez kropelkę tłuszczu^[7].

W okresie rozrodu morszczuki argentyńskie odbywają wędrówki w kierunku wód przybrzeżnych, a po tarle podejmują wędrówki żerowiskowe na głębsze wody^[2].

Status i zagrożenia

Według stanu ze stycznia 2019 Merluccius hubbsi nie figuruje w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).

Przypisy

↑ Merluccius hubbsi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 276–277. ISBN 83-215-2103-7.
↑ ^a ^b R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Merluccius hubbsi. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 31 stycznia 2019]
↑ T. L. Marini. La merluza Argentina. „Physis (Buenos Aires)”. 11 (39), s. 321–326, 1933. (hiszp.).
↑ Merluccius patagonicus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 31 stycznia 2019]
↑ ^a ^b Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992, s. 533. ISBN 83-01-10632-8.
↑ Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/95 z dnia 23 października 1995 r. w sprawie przekazywania przez Państwa Członkowskie prowadzące połowy na niektórych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych. Rada Europejska, 23 października 1995.