Ministerstwo Łączności

Ministerstwo Łączności – resort zajmujący się sprawami telekomunikacyjnymi w Polsce (telefonia, poczta, telegraf). Zlikwidowane w 2001, jego kompetencje przejęło Ministerstwo Infrastruktury.

Ministerstwo miało siedzibę w kamienicy Krasińskich przy placu Małachowskiego 2 w Warszawie^[1].

Szefowie resortu

Kierownicy Resortu Komunikacji, Poczt i Telegrafu

• od 23 lipca 1944 do 4 listopada – Jan Michał Grubecki (SL)
• od 4 listopada 1944 do 31 grudnia 1944 – Jan Rabanowski (SD)

Ministrowie łączności

• od 11 marca 1955 do 13 czerwca 1956 – Wacław Szymanowski (ZSL)
• od 13 czerwca 1956 do 25 lutego 1958 – Jan Rabanowski (SD)
• od 25 lutego 1958 do 27 czerwca 1969 – Zygmunt Moskwa (SD)
• od 28 czerwca 1969 do 2 kwietnia 1980 – Edward Kowalczyk (SD)
• od 3 kwietnia 1980 do 12 czerwca 1981 – Zbigniew Rudnicki (SD)
• od 12 czerwca 1981 do 23 października 1987 – Władysław Majewski (SD)

Ministrowie transportu, żeglugi i łączności

• od 23 października 1987 do 1 sierpnia 1989 – Janusz Kamiński (PZPR)
• od 12 września 1989 do 20 grudnia 1989 – Franciszek Wielądek (PZPR)

Ministrowie łączności

• od 20 grudnia 1989 do 14 września 1990 – Marek Kucharski (SD)
• od 14 września 1990 do 5 grudnia 1991 – Jerzy Slezak (SD)
• od 23 grudnia 1991 do 11 lipca 1992 – Marek Rusin (kierownik resortu)
• od 11 lipca 1992 do 26 października 1993 – Krzysztof Kilian (KLD)
• od 26 października 1993 do 17 października 1997 – Andrzej Zieliński (PSL)
• od 31 października 1997 do 26 marca 1999 – Marek Zdrojewski (AWS, od 1998 ZChN)
• od 26 marca 1999 do 16 marca 2000 – Maciej Srebro (AWS, ZChN)
• od 16 marca 2000 do 18 lipca 2001 – Tomasz Szyszko (AWS, ZChN/Przymierze Prawicy)
• od 18 lipca 2001 do 24 lipca 2001 – Janusz Steinhoff (pełniący obowiązki; AWS, PPChD)

Zobacz też

• Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji
• Ministerstwa w III Rzeczypospolitej

Przypisy

1. Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1960. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1959, s. 175.