6 maja 1910 Lwów
8 grudnia 1977 Warszawa
polska
Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie
pisarz, rysownik, grafik
Mieczysław Tadeusz Piotrowski (ur. 6 maja 1910 we Lwowie[1], zm. 8 grudnia 1977 w Warszawie[2][3]) – polski pisarz, autor powieści, scenariuszy filmowych i książek dla dzieci; artysta plastyk[1], autor rysunków satyrycznych oraz ilustracji książkowych; wykładowca i rektor Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi.
Urodził się jako najstarszy z trojga dzieci Tomasza, urzędnika pocztowego, i Marii z Niepołomskich[4]. Ukończył Miejskie Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze im. Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. W latach 1928–1931 studiował w Wyższej Szkole Dziennikarstwa, ale naukę przerwał przed dyplomem. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni malarstwa Felicjana Kowarskiego oraz w pracowni grafiki Władysława Skoczylasa. W 1935 otrzymał dyplom Studium Pedagogicznego ASP[5]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1937 i 851. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6].
W 1926 debiutował jako autor rysunków polityczno-satyrycznych w „Dzienniku Bydgoskim” oraz w wydawanym przez Radę Naczelną PPS tygodniku „Pobudka”. Współpracował jako rysownik z czasopismami: „Cyrulik Warszawski”, „Wróble na Dachu”, „Rózgi”, „Mucha” oraz „Szpilki”.
Podczas II wojny światowej nauczał techniki reklamy w Gimnazjum Handlowym w Siedlcach.
Po wojnie kontynuował współpracę ze „Szpilkami” oraz współpracował z „Kulturą” i „Literaturą”. Jako pisarz zadebiutował w roku 1956 powieścią Ogrodnicy[2].
Od 1945 był członkiem PPR, od 1948 PZPR.
Był mężem Reginy Kańskiej[2], następnie Ireny Laskowskiej[7].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B35-5-7)[8].
Powieści
Opowiadania - nowele
Scenariusze filmowe
Zbiory rysunków
Książki dla dzieci
2004
1998
1985