Mieczysław Honzatko (ur. 9 października 1903 w Stanisławowie, zm. w 1945) – polski prawnik, profesor prawa handlowego i wekslowego w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1935–1939. Autor opracowań z zakresu teorii prawa, prawa cywilnego oraz prawa handlowego.
Młodość i edukacja
Był synem Fryderyka i Joanny z Madejów. Ukończył szkołę powszechną w Stanisławowie, a następnie I Państwowe Gimnazjum w Stanisławowie (1913–1921) (do klasy IV uczęszczał w Krakowie). W latach 1921–1925 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując stopień magistra praw.
Kariera
Już jako student IV roku zaczął pracę jako demonstrator przy Katedrze Ogólnej Teorii Prawa UJK (czerwiec 1925- lipiec 1926). W okresie od 1 października 1926 do 31 sierpnia 1935 był asystentem starszym kontraktowym przy Katedrze Ogólnej Teorii Prawa prof. Kamila Stefki.
Doktorat uzyskał w 1928 na podstawie pracy "Istota luki w prawie”. W 1930 przebywał na ośmiomiesięcznych studiach w Berlinie. W 1932 habilitował się z prawa handlowego i wekslowego na podstawie pracy: „Własność dobra komisowego" (Lwów 1931).
W roku akademickim 1934-35 był zastępcą profesora prawa handlowego i wekslowego. Od 1 września 1935 r. profesor nadzwyczajny i kierownik Katedry Prawa Handlowego i Wekslowego. W latach 1931–1933 wykładał prawo handlowe i wekslowe w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w latach 1936-1939 w Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego we Lwowie (od 1937 Akademia Handlu Zagranicznego). Od 1936 r. był adwokatem we Lwowie. Od 1924 pracował w Komisji Kodyfikacyjnej RP, gdzie przez wiele lat prowadził protokół Kodeksu Handlowego.
Od stycznia do czerwca 1939 przebywał w USA, celem odbycia studiów z zakresu organizacji bankowości i obrotu pieniężnego. Po zajęciu Lwowa do 3 stycznia 1940 pracował na Wydziale Prawa UJK, po czym, wraz z przekształceniem uniwersytetu w uczelnię sowiecką został zwolniony (z wieloma innymi polskimi profesorami). Do ok. 1941 przebywał wraz z rodziną we Lwowie, potem w majątku w Zimnej Wodzie pod Lwowem. W 1944 mieszkał w Warszawie u kuzyna Tadeusza Więcka. Prawdopodobnie w okresie Powstania Warszawskiego przeniósł się do Krakowa. Prawdopodobnie miał w 1945 objąć wykłady w Uniwersytecie Jagiellońskim. Wiosną 1945 wyjechał z Krakowa do Warszawy w celach służbowych. Nie wiadomo, czy do celu dotarł. Żonie przywieziono jedynie płaszcz, w którym znajdowała się przepustka do Warszawy. Według relacji ustnych zasłyszanych przez rodzinę, w czasie drogi do Warszawy został zastrzelony przez żołnierza Armii Czerwonej.
Życie prywatne
Był żonaty z Jadwigą Dolińską (ur. 18 lipca 1907) – córką prof. Aleksandra Dolińskiego i Idy Wiktorii ze Slawików (ślub 2.01.1931 r. w parafii św. Antoniego we Lwowie). Mieli dwie córki: Ewę i Irenę.[potrzebny przypis]
Literatura
- Adam Redzik - Mieczysław Honzatko – profesor, kodyfikator, adwokat, „Palestra” 2005, nr 11-12, s. 143-152.
- Adam Redzik - Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939-1946, Lublin 2006.
Linki zewnętrzne
