Mazurki op. 63 – cykl trzech miniaturowych utworów muzycznych określonych jako (mazurki)[1], polskiego kompozytora Fryderyka Chopina skomponowanych w 1846 roku, dedykowanych hrabinie Laurze Czosnowskiej[2][3], których dziesięciostronicowy pierwodruk ukazał się w październiku 1847 roku, we francuskim wydawnictwie „Brandus et Cie” w Paryżu pod numerem 4742[4]. Pierwszego w historii studyjnego kompletu nagrań mazurków Fryderyka Chopina, a w szczególności tego cyklu dokonał w latach (1938–1939) wybitny polski pianista i wirtuoz Artur Rubinstein[1][5].
Mazurek Chopina, w tonacji H-dur[6], napisany w 1846 roku w Nohant-Vic (Francja)[7]. Rozpisany w 102 taktach, w metrum 3/4, w tempie wł.Vivace (pol.żwawo)[8]. Rękopis mazurka op. 63 nr 1, o wymiarach (22,0 × 28,4) cm zamieszczony na dwóch stronach znajduje się (2019 rok) w Bibliotece Narodowej Francji (fr.Bibliothèque nationale de France) w Paryżu, w Departamencie Muzycznym (fr.Département de la Musique) i ma sygnaturę Ms. 112[7].
Początkowy mazurek kompozycji opusu 63, otwarty bardzo rytmicznie, pełny ludowych odniesień, kojarzący się tematycznie z mazurem[9]. W całej notacji jest wiele powtórzeń, z akcentami na drugie i trzecie uderzenie, z prostymi elementami melodycznymi[10]. Mazurek ten emocjonalnie kontrastuje z ciepłem i prostotą[10].
Mazurek Chopina, w tonacji f-moll[11], napisany w 1846 roku. Rozpisany w 56 taktach, w metrum 3/4, w tempie wł.Lento (pol.powoli)[8]. Rękopis (szkic) mazurka op. 63 nr 2, o wymiarach (17,5 × 25,5) cm zamieszczony na jednej stronie znajduje się (2019 rok) w La Croix-en-Touraine we Francji, w zbiorach prywatnych, pani Bernard Tracol-Faure[12].
Drugi mazurek w kompozycji op. 63, opatrzony numerem 2, ma charakter melancholijny, kontemplacyjny i nostalgiczny[13]. Mistrzostwo liryki, które można oczekiwać od Chopina, ukazane jest w tym mazurku we frazie z kujawiaka[13], wraz z subtelnymi niuansami w głosach wewnętrznych[10]. Partia środkowa mazurka przynosi moment ożywienia, próbę wyrwania z sennej aury, która prowadzi do wygaśnięcia melodii w schromatyzowanej, opadającej frazie[13].
Mazurek Chopina, w tonacji cis-moll[14], napisany w 1846 roku. Rozpisany w 76 taktach, w metrum 3/4, w tempie wł.Allegretto (pol.ruchliwie)[8]. Nie jest obecnie znany rękopis tego mazurka, jak również miejsce jego ewentualnego przechowywania. Prawdopodobnie zaginął, uległ zniszczeniu lub – być może – jest przechowywany u anonimowego kolekcjonera.
Ostatni w zbiorze op. 63, mazurek ma odniesienie do kujawiaka, o powolnym, „śpiewnym” wyrazie[10]. Niewinna, słodko-gorzka, ekspresyjna linia melodyczna, współpracuje z innowacyjnymi elementami kontrapunktycznymi i eksperymentami teksturowymi, tworząc melancholijną, intymną miniaturę[10]. Głosem ściszonym i głębokim przywołany zostaje natomiast motyw jakby zapomnianego mazura[15]. Melodia kujawiaka wraca odmieniona i dopowiadana nostalgicznym echem, które na koniec odzywa się jakby z oddali[15].
↑Marek JerzyM.J.MinakowskiMarek JerzyM.J., Laura Górska h. Bożawola (ID: 6.599.474), [w:] Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [online], sejm-wielki.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-04-20].
