|
Pełne imię i nazwisko
|
Mariusz Lesław Śrutwa
|
Data i miejsce urodzenia
|
15 lipca 1971 Bytom
|
Wzrost
|
183 cm
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1996–1998
|
Polska
|
5
|
(0)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Mariusz Lesław Śrutwa (ur. 15 lipca 1971 roku w Bytomiu) – polski piłkarz, napastnik; gracz m.in. Ruchu Chorzów, Legii Warszawa i reprezentacji Polski. Komentator sportowy stacji Canal+ Sport.
Życiorys
Mariusz Śrutwa jest wychowankiem Polonii Bytom, gdzie grał w sezonach 1989/1990, 1990/1991. Później przeszedł do Ruchu Chorzów, gdzie grał do 2006 roku, z roczną przerwą na grę w Legii Warszawa (wiosna i jesień 1999). W barwach Ruchu zdobył Puchar Polski (1996), tytuł króla strzelców I ligi (1998) i II ligi (1996) oraz był finalistą Pucharu Intertoto (1998). W dniu 15 września 2005 roku zaliczył 400. mecz w barwach "Niebieskich", dorobek strzelecki wynosił wtedy 162 bramki.
6 maja 2000 w meczu Wielkich Derbów Górnego Śląska rozgrywanym w Zabrzu po podyktowaniu przez sędziego Żyjewskiego kontrowersyjnego rzutu karnego na korzyść gospodarzy wraz z Marcinem Baszczyńskim zaatakował arbitra, co zarejestrowały kamery telewizyjne. W efekcie obaj piłkarze zostali zawieszeni przez PZPN – początkowo odpowiednio na 6 i 8 miesięcy, później kary złagodzono, jednak do końca sezonu już nie zagrali. Po meczu sędzia tłumaczył, że potknął się na serpentynie, a urazy na nodze to efekt odnowienia się starej kontuzji, natomiast ukarany za zajście na boisku żółtą kartką Śrutwa stwierdził, że sędzia potknął się na kretowisku[1][2][3][4].
W reprezentacji Polski piłkarz zaliczył 5 meczów, nie zdobywając żadnego gola. Debiutował w kadrze 19 lutego 1996 w meczu z Japonią w Hongkongu przegranym 0:5, a ostatni raz zagrał w niej 18 sierpnia 1998 roku w Krakowie w meczu z Izraelem, wygranym 2:0.
Po sezonie 2005/2006 rozwiązano z nim kontrakt w Ruchu, gdyż trener Marek Wleciałowski uznał go za nieprzydatnego dla drużyny. Wywołało to falę protestów wśród kibiców Niebieskich, którzy w ramach "protestu" zdewastowali murawę stadionu Ruchu. Mariusz Śrutwa ostatni w swej karierze mecz w barwach Ruchu Chorzów rozegrał 10 czerwca 2006 z Polonią Bytom, na stadionie przy ul. Cichej w Chorzowie, wygrany przez Ruch 5:1. Zawodnik został zmieniony przez Krzysztofa Bizackiego – również wieloletniego piłkarza drużyny z Chorzowa w 80. minucie meczu, w którym strzelił jedną bramkę. Niechciany w Ruchu, przeniósł się na halę i grał przez pewien czas w futsalowym klubie Clearex Chorzów. Prowadzi również własną działalność gospodarczą, zajmującą się pełnieniem usług kominiarskich.
Śrutwa przez cały swój okres gry w Ruchu (w sumie 14 lat) grał z numerem 10. na koszulce.
Po sezonie 2005/2006 po zdaniem wielu niesprawiedliwym zrezygnowaniu ze Śrutwy przez trenera Ruchu Marka Wleciałowskiego ogłosił on zakończenie kariery piłkarskiej, jednak od rundy wiosennej sezonu 2006/2007 znów pojawi się na krajowych boiskach. W zimowym okienku transferowym sezonu 2006/2007 dużo mówiło się o jego powrocie do klubu, którego jest wychowankiem – Polonii Bytom, jednak po ogłoszeniu przez zarząd tego klubu, iż nie zamierza zatrudniać Śrutwy, 23 stycznia 2007 r. podpisał on półroczny kontrakt z trzecioligowym Rozwojem Katowice. Po umownym pół roku zawodnik nie przedłużył kontraktu z Rozwojem. Rozważał pożegnanie z kibicami Ruchu, wchodząc na boisko na symboliczną minutę podczas jednego z meczów ligowych, ale jak sam mówi, najbardziej zależało mu na tym w momencie, kiedy "Niebiescy" walczyli o pierwszą ligę, na łamach prasy powiedział, że "ekstraklasa to zbyt poważna sprawa", a także, że nie zamierza organizować pożegnalnego benefisu, jak uczynił, np. piłkarz Ruchu Dariusz Gęsior. Mimo tego w połowie 2013 poinformował, że planuje rozegrać ostatni mecz ligowy w barwach Ruchu i tym samym oficjalnie zakończyć karierę zawodniczą[5].
W 2018 został skazany przez Sąd Rejonowy w Prudniku na zapłatę 10 tys. złotych grzywny za nielegalne składowanie 300 ton śmieci na terenie nieczynnej cegielni w Konradowie[6], a także zobowiązał go do zapłaty 2 tys. zł nawiązki na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej[7][8].
Jego córka Marta uprawia akrobatykę sportową i jest reprezentantką Polski w tej dyscyplinie[9][10].
Przypisy
- ↑ Derby, derby, derby. sportowefakty.pl, 2009-02-24. [dostęp 2009-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-20)]. (pol.).
- ↑
Potępiam sędziego i piłkarzy. sport.pl, 2008-11-24. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)]. (pol.).
- ↑ Dziesięć wydarzeń, które wstrząsnęły Wielkimi Derbami Śląska. miasta.gazeta.pl, 2008-02-29. [dostęp 2016-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-20)]. (pol.).
- ↑ Podsumowanie Ankiety PZPN. pzpn.pl, 2009-05-20. [dostęp 2009-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-20)]. (pol.).
- ↑
Mariusz Śrutwa znowu zagra w Ekstraklasie. eurosport.pl, 2013-06-17. [dostęp 2014-10-04]. (pol.).
- ↑ Były reprezentant Polski skazany za nielegalne składowanie setek ton śmieci [online], www.tvp.info, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
- ↑ Były król strzelców Ekstraklasy skazany przez sąd! [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
- ↑ Piłkarz nielegalnie składował odpady [online], wpolityce.pl [dostęp 2021-02-03] .
- ↑
Mariusz Śrutwa wyjechał do Orlando. Co tam robił?. sport.pl, 2012-04-26. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-26)]. (pol.).
- ↑ SUKCESY Marty Śrutwy. test.zso3.bytom.pl. [dostęp 2014-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
Finały |
|
---|
Liga |
|
---|
Finały |
|
---|
Liga |
- 1948: Kohut (31)
- 1949: Anioła (20)
- 1950: Anioła (20)
- 1951: Anioła (20)
- 1952: Cieślik (11)
- 1953: Cieślik (24)
- 1954: Kempny, Pohl (13)
- 1955: Hachorek (16)
- 1956: Kempny (21)
- 1957: Brychczy (19)
- 1958: Soporek (18)
- 1959: Liberda, Pohl (21)
- 1960: Norkowski (17)
- 1961: Pohl (24)
- 1962: Liberda (16)
- 1963: Kielec (18)
- 1964: Gałeczka, Brychczy, Wilim (18)
- 1965: Brychczy (20)
- 1966: Lubański (23)
- 1967: Lubański (18)
- 1968: Lubański (24)
- 1969: Lubański (22)
- 1970: Jarosik (18)
- 1971: Jarosik (13)
- 1972: Szymczak (16)
- 1973: Lato (13)
- 1974: Kapka (15)
- 1975: Lato (18)
- 1976: Kmiecik (20)
- 1977: Mazur (17)
- 1978: Kmiecik (15)
- 1979: Kmiecik (17)
- 1980: Kmiecik (24)
- 1981: Adamczyk (24)
- 1982: Kapica (15)
- 1983: Okoński, Tłokiński (15)
- 1984: Ciołek (14)
- 1985: Iwanicki (14)
- 1986: Zgutczyński (20)
- 1987: Leśniak (24)
- 1988: Dziekanowski (20)
- 1989: Warzycha (24)
- 1990: Juskowiak (18)
- 1991: Dziubiński (21)
- 1992: Podbrożny, Waligóra (20)
- 1993: Podbrożny (25)
- 1994: Burzawa (21)
- 1995: Cygan (16)
- 1996: Koniarek (29)
- 1997: Trzeciak (18)
- 1998: Bąk, Czereszewski, Śrutwa (14)
- 1999: Frankowski (21)
- 2000: Kompała (19) 2001: Frankowski (18)
- 2002: Żurawski (21)
- 2003: Svitlica (24)
- 2004: Żurawski (20)
- 2005: Frankowski (25)
- 2006: Piechna (21)
- 2007: Reiss (15)
- 2008: Brożek (23)
- 2009: Brożek, Chinyama (19)
- 2010: Lewandowski (18)
- 2011: Frankowski (14)
- 2012: Rudņevs (22)
- 2013: Demjan (14)
- 2014: Robak (22)
- 2015: Wilczek (20)
- 2016: Nikolić (28)
- 2017: Paixão, Robak (18)
- 2018: Carlitos (24)
- 2019: Angulo (24)
- 2020: Gytkjær (24)
- 2021: Pekhart (22)
- 2022: López (20)
- 2023: Gual (16)
- 2024: Expósito (19)
|
---|