Marek Ziółkowski (ur. 1955 w Kętrzynie) – polski dyplomata. Ambasador RP na Ukrainie (2001–2005), w Kenii (2012–2015), przy NATO (2017–2019), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2015–2017).
Życiorys
Ukończył w 1981 studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w branży turystycznej, a później statystycznej. W 1991 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako konsul w Konsulacie Generalnym w Mińsku. Po przekształceniu placówki w ambasadę zastępca szefa misji w stopniu radcy. Chargé d’affaires w latach 1995–1996. W kolejnych latach pracował w Departamencie Europy Wschodniej MSZ (jako zastępca dyrektora i dyrektor). W latach 2001–2005 pełnił funkcję ambasadora RP na Ukrainie. Po powrocie do kraju był, m.in. zastępcą dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa (2006–2008) i dyrektorem Departamentu Współpracy Rozwojowej MSZ (2008–2010). W latach 2011–2012 pracował w Departamencie Ameryki, będąc odpowiedzialnym, m.in. za współpracę gospodarczą Polski i Stanów Zjednoczonych.
Postanowieniami prezydenta RP z 12 czerwca 2012 został mianowany ambasadorem RP w Kenii[2] oraz na stanowiska stałego przedstawiciela RP przy UNEP i UN-Habitat[3]. Został także akredytowany w dziewięciu innych państwach afrykańskich, w tym na Madagaskarze[4]. 11 grudnia 2015 został odwołany z zajmowanych stanowisk[5][6][7].
W grudniu tego samego roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w MSZ do spraw polityki wschodniej i bezpieczeństwa[8]. Zakończył urzędowanie w maju 2017 w związku z objęciem stanowiska ambasadora RP przy NATO[9], które zajmował do marca 2019[10]. Następnie pracował w Departamencie Wschodnim MSZ. Od kwietnia 2021 na emeryturze.
Jest autorem publikacji i artykułów na tematy białoruskie i ukraińskie. Zna język rosyjski, angielski i niemiecki. Ojciec dwójki dzieci.
Odznaczenia
Publikacje książkowe
- Marek Ziółkowski: Szkice o kościołach obrządków wschodnich w Polsce Północno-Wschodniej. Warszawa: Oddział Uniwersytecki PTTK Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, 1985, s. 118. OCLC 835901959.
- Marek Ziółkowski: Projekt Ukraina. Wrocław: Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka Jeziorańskiego, 2008, s. 154. ISBN 978-83-61617-08-2.
Przypisy
- ↑ a b W randze ambasadora.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2012 r. nr 110-34-12 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 521).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2012 r. nr 110-35-12 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 523).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2014 r. nr 110-49-2014 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 87).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 grudnia 2015 r. nr 110.74.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 13).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 grudnia 2015 r. nr 110.75.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 14).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 grudnia 2015 r. nr 110.76.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 15).
- ↑ Marek Ziółkowski podsekretarzem stanu w MSZ. msz.gov.pl, 22 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-22].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 maja 2017 r. nr 110.14.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 588).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 stycznia 2019 r. nr 110.1.2019 o zmianie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2019 r. poz. 148).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 337).
- ↑ Ordery i odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej. prezydent.pl, 16 listopada 2011. [dostęp 2015-12-22].
- ↑ Указ Президента України № 1178/2005. president.gov.ua, 19 sierpnia 2005. [dostęp 2015-12-22]. (ukr.).
Bibliografia