Kuziomszczyzna

Kuziomszczyzna

Кузёмшчына

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	dokszycki
Sielsowiet	Wołkołata
Populacja (1999) • liczba ludności	2
Położenie na mapie obwodu witebskiego Kuziomszczyzna
Położenie na mapie Białorusi Kuziomszczyzna
Położenie na mapie Polski w 1939 Kuziomszczyzna
54°59′41″N 27°22′01″E

Kuziomszczyzna (biał. Кузёмшчына; ros. Кузёмщина) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Wołkołata.

Inna nazwa miejscowości – Kuziemszczyzna.

Historia

W czasach zaborów w gminie Wołkołata, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego^[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie postawskim, w gminie Wołkołata.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 39 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych^[2]. W 1931 w 9 domach zamieszkiwało 57 osób^[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Wołkołacie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wołkołacie^[4].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Od 1945 leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. wieś Kuziomszczyzna na mapie (rejon dokszycki, obwód witebski) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-02-20] .
2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 37 .
3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 43 .
4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 852 .