Książęta raciborscy

Herb księstwa raciborskiego

Księstwo raciborskie w ramach Polski (1290–1327)

Księstwo powstaje w 1290 roku w wyniku podziału części księstwa opolsko-raciborskiego, którą w 1281/1282 otrzymują wspólnie Mieszko (po podziale otrzymuje Cieszyn i Oświęcim) i Przemysław (po podziale otrzymuje Racibórz)

Księstwo raciborskie w ramach Królestwa Czech (1327–1521)

od 1336 – Racibórz w rękach książąt opawskich z rodu Przemyślidów, a Koźle przejęte przez książąt bytomskich

Księstwo opolsko-raciborskie w ramach Królestwa Czech (1521–1742)

  • Jan V 1521–1532, Walenty zmarł i przekazał ziemie Janowi.

Bethlen

1645 – księstwo przekazane w zastaw królowi polskiemu Władysławowi IV Wazie

1666 – księstwo zwrócone cesarzowi po wykupieniu zastawu.

1742 – pokój w Hubertusburgu kończący wojny śląskie przyznaje m.in. ziemie księstwa Prusom.

Księstwo raciborskie w ramach Królestwa Prus (1742–1871)

Księstwo raciborskie w ramach zjednoczonych Niemiec (1871–1945)

1880 – cesarz Wilhelm I jako nagrodę przekazał księstwo Wiktorowi Maurycemu.

Bibliografia

  • A. Kuzio-Podrucki, Rodowód książąt Raciborza z rodów von Hessen i von Hohenlohe w: Opactwo cysterskie w Rudach na Górnym Śląsku, p. red. L. Kajzera, Katowice 2001.
  • Zeszyty Raciborskie „Strzecha” nr 4 1983
  • N. Mika, S. Belastova Wspólne raciborsko-opawskie dziedzictwo podręcznik do edukacji regionalnej 2000