Krzysztof Maria Kawalec (ur. 27 kwietnia 1954 we Wrocławiu) – polski historyk, specjalizujący się w historii myśli politycznej, historii Polski i powszechnej XIX-XX wieku; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim; pracownik Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej[1].
Życiorys
Urodził się w 1954 we Wrocławiu, z którym związał całe swoje życie prywatne i zawodowe. Ukończył tam kolejno szkołę podstawową oraz w 1973 IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego[2]. Po pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął studia dzienne na kierunku historia na Uniwersytecie Wrocławskim. Podczas studiów należał do jednych ze zdolniejszych studentów prof. Henryka Zielińskiego, a następnie był kontynuatorem zapoczątkowanych przezeń badań naukowych nad polską myślą polityczną XIX i zwłaszcza XX wieku. Po zdobyciu tytuły zawodowego magistra w 1978 został zatrudniony jako asystent w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Od chwili powstania NSZZ „Solidarność” na wrocławskim uniwersytecie w 1980 członek tego związku. W 1981 przebywał dwukrotnie na stażu naukowym w Instytucie Historii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego[3].
W 1985 uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Obóz Narodowy wobec faszyzmu w latach 1922–1939, której promotorem był prof. Wojciech Wrzesiński[4]. Wraz z nowym tytułem naukowym awansował na stanowisko adiunkta. W 1996 Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia najnowsza na podstawie rozprawy nt. Wizje ustroju państwa w polskiej myśli politycznej lat 1918–1939[5]. Niedługo potem objął stanowisko profesora nadzwyczajnego, a potem profesora zwyczajnego. W 2001 prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych[1]. Aktualnie[a] jest pracownikiem Zakładu Historii Polski i Powszechnej od XIX i XX wieku, którego jest kierownikiem od 2013, po przejściu na emeryturę prof. Teresy Kulak[6].
Poza działalnością naukowo-dydaktyczna na Uniwersytecie Wrocławskim jest Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych Międzywydziałowych Komisji Interdyscyplinarnych Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie[1]. 1 czerwca 2007 został wybrany naczelnikiem Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Opolu[7]. Od 2016 do 2021 pełnił obowiązki dyrektora Oddziału IPN we Wrocławiu[8].
W czerwcu 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał go w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[9].
Dorobek naukowy
W obszarze zainteresowań Krzysztofa Kawalca znajdują się m.in. dzieje doktryn politycznych oraz polskiej myśli politycznej, biografistyka historyczna, dzieje Narodowej Demokracji i wpływ kościoła katolickiego na życie polityczne w dwudziestoleciu międzywojennym[3].
Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych i kilku książek: m.in. dwóch biografii Romana Dmowskiego, a także wyróżnionego w 2002 przez Stowarzyszenia Wydawców Książki Historycznej nagrodą „Klio” dzieła pt. Spadkobiercy niepokornych. Dzieje polskiej myśli politycznej 1918-1939[3].
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: