Wybudowana w latach 1891–1893 jako Szkoła Ludowa „Kanonenhof”[1] na miejscu dawnej ludwisarni. Największy w owym czasie budynek w mieście zaprojektowali wrocławscy architekci Richard Plüddemann i Karl Klimm.
Po II wojnie światowej, którą budynek przetrwał pomimo bombardowań i pożarów w stopniu na tyle dostatecznym, że nadawał się do odbudowy, zajęcia szkolne rozpoczęto w nim 1 września 1949 w Szkole Podstawowej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, która później otrzymała numer 51. Od roku 1954 rozpoczęto przekształcanie szkoły w 11-klasową szkołę podstawową i średnią (szkoła podstawowa otrzymała numer 63, a liceum – numer dziewiąty). Liceum w roku 1959 jako patrona otrzymało Juliusza Słowackiego. W 1972 szkołę podstawową wyprowadzono do nowej lokalizacji przy ul. Menniczej. W 1978 utworzono Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 3 we Wrocławiu, w skład którego weszło IX Liceum Ogólnokształcące i IV Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących[2].
W 1998 roku uczeń trzeciej klasy liceum zaatakował w budynku szkoły trzy nauczycielki używając noża i siekiery[3]. Za usiłowanie zabójstwa został później skazany na 8 lat pozbawienia wolności[3].
Po kolejnej reorganizacji systemu szkolnictwa w budynku przy ul. Piotra Skargi 29/31 mieści się od roku 2003 – oprócz trzyletniego Liceum Ogólnokształcącego nr IX – Liceum dla pracujących nr II i Gimnazjum nr 10 z Oddziałami Dwujęzycznymi. Od roku 2006 zostało również utworzone Dwujęzyczne Liceum Ogólnokształcące nr IV (kontynuacja Gimnazjum nr 10).
Po reformie w 2019 roku Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 został zlikwidowany. Gimnazjum nr 10 z Oddziałami Dwujęzycznymi zostało wygaszone.
W tej chwili w budynku przy ul. ks. Piotra Skargi 31 znajduje się Liceum Ogólnokształcące nr IX im. Juliusza Słowackiego.
W 2024 roku Liceum będzie obchodziło Jubileusz 70-lecia.
Dyrektorzy
1949–1953
Jadwiga Brzezińska, Alicja Makohowska, Julia Sarzyńska
widok od strony ul. Piotra SkargiTablica pamiątkowa z okazji 50-lecia szkoły
Przypisy
↑Niem.Kanonenhof oznacza element fortyfikacji, gdzie znajdowały się stanowiska artyleryjskie (działobitnia); nazwa szkoły wiązać się może z usytuowaniem tego miejsca w linii zburzonych po roku 1807 murów miejskich.
