Kościół św. Pryski w Rzymie (wł. Chiesa di Santa Prisca) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.
Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym[2]. Jest też kościołem stacyjnym z Wielkiego Wtorku[2].
Lokalizacja
Kościół znajduje się w XII Rione Rzymu – Ripa na Awentynie przy Via di Santa Prisca 11[1].
Patronka
Patronką świątyni jest św. Pryska – rzymianka, która poniosła śmierć męczeńską za wiarę chrześcijańską w I lub III wieku.
Historia
Powszechnie przyjętą datą założenia kościoła jest koniec IV lub początek V wieku, jednak pierwszy dowód jego istnienia pochodzi z 489 roku[2]. W 772 roku z polecenia papieża Hadriana I kościół rozbudowano[3]. W 1084 roku świątynia została zniszczona przez Normanów[2]. Odbudowano ją za papieża Paschalisa II[2]. Pożar na początku XV wieku uszkodził kościół, który został naprawiony za papieża Kaliksta III[2]. Najbardziej kompleksowa renowacja miała miejsce w latach 1600-1611, jej architektem był Carlo Francesco Lambardi[2][3]. Wystrój wnętrza pochodzi z 1728 roku[3].
W 1660 roku kościół został przejęty przez augustianów[2]. Parafia przy kościele została powołana w 1934 roku[2].
Architektura i sztuka
Wnętrze kościoła jest trójnawowe[2]
W ołtarzu głównym mieści się Chrzest św. Pryski, dzieło Passignano z 1600 roku[3]. Na ścianach po bokach znajdują się freski autorstwa Fontebuoni przedstawiające historie z życia św. Pryski[3].
W prawej nawie znajduje się kaplica chrzcielna z 1948 roku, wewnątrz której przechowywany jest antyczny kapitel, który, wg legendy, wykorzystał św. Piotr chrzcząc św. Pryskę i który nadal pełni rolę chrzcielnicy[3]. Na kapitelu leży pokrywa z brązu z figurką przedstawiającą Chrzest Jezusa autorstwa Antonio Biggi[3].
Apsyda z ołtarzem głównym
Wnętrze kościoła, widok w kierunku organów
Podczas prac prowadzonych w latach 1934-1966 pod kościołem odkryto pozostałości mitreum, zniszczonego prawdopodobnie podczas budowy kościoła[3].
Kardynałowie prezbiterzy
Kościół św. Pryski jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctae Priscae)[4].
Uwagi
Przypisy