Państwo
|
Słowacja
|
Data i miejsce urodzenia
|
12 sierpnia 1973 Bojnice
|
Wzrost
|
170 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1989
|
Zakończenie kariery
|
2003
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
1 WTA, 6 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
10 (10 lutego 1997)
|
Australian Open
|
4R (1991, 1995, 1997)
|
Roland Garros
|
QF (1996)
|
Wimbledon
|
2R (1991, 1999, 2001)
|
US Open
|
4R (1996, 1997)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
6 WTA, 2 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
32 (28 maja 2001)
|
Australian Open
|
3R (1995, 1997)
|
Roland Garros
|
QF (1998)
|
Wimbledon
|
3R (1993, 2001)
|
US Open
|
3R (1992, 1999)
|
Karina Habšudová (ur. 2 sierpnia 1973 w Bojnicach) – słowacka tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Jako juniorka została mistrzynią US Open 1991 w grze pojedynczej dziewcząt. W grze podwójnej triumfowała w Australian Open 1991 z Barbarą Rittner oraz w Wimbledonie 1990 w parze z Andreą Strnadovą.
Habšudová pojawiła się na światowych kortach w 1989 roku. Na turnieju w Filderstadt w 1994, jako 61. zawodniczka świata i kwalifikantka, wygrała z Conchitą Martínez. Została najniżej sklasyfikowaną zawodniczką, która wygrała z mistrzynią Wimbledonu (od 1975 roku). Jej rekord poprawiła w 1999 roku Ľudmila Cervanová (pokonała Janę Novotną w Budapeszcie). Dwa lata później Habšudová odniosła serię zwycięstw nad czołowymi zawodniczkami świata. W drodze do ćwierćfinału French Open 1996 wygrała z Martiną Hingis oraz z Anke Huber, ulegając dopiero Arantxy Sánchez Vicario. Została pierwszą Słowaczką, która osiągnęła tak wysoki pułap turnieju wielkoszlemowego. Zaliczyła pierwszy zawodowy finał w Berlinie. Wygrała tam z Mary Pierce, przegrała ze Steffi Graf. Jako jedna z szesnastu najlepszych tenisistek świata, zakwalifikowała się do imprezy kończącej sezon. W 1997 awansowała, jako pierwsza Słowaczka, do czołowej dziesiątki rankingu kobiet. W sezonie 1998 osiągnęła sukcesy w rywalizacji drużynowej, zdobywając Puchar Hopmana i awansując z reprezentacją do grupy światowej Fed Cup. Jedyny tytuł singlowy wygrała w 1999 roku w Pörtschach. Zwyciężyła tam również imprezę deblową (wówczas jako jedna z pięciu zawodniczek dokonała takiej sztuki, obok Martiny Hingis, Lindsay Davenport, Arantxy Sánchez Vicario i Sereny Williams). Kolejny finał zawodowy osiągnęła w Sopocie, ponosząc porażkę w decydującym meczu z Conchitą Martínez. Awansowała ponadto z zespołem narodowym do półfinału Fed Cup, wygrywając mecze singlowe i deblowy przeciwko Szwajcarii. W 2000 roku w Bratysławie doszła do półfinału singla (wygrała m.in. z Henrietą Nagyovą i Kremer), oraz wywalczyła tytuł debla. Pokonując Nathalie Tauziat w Indian Wells, po raz pierwszy od czterech lat pokonała zawodniczkę z pierwszej dziesiątki rankingu.
Habšudová dwukrotnie startowała na igrzyskach olimpijskich, w Atlancie (1996) i Sydney (2000). W konkurencji gry pojedynczej w obu edycjach osiągnęła trzecią rundę, natomiast w grze podwójnej przegrała w pierwszej rundzie w Atlancie i drugiej rundzie w Sydney[1].
W 2001 roku zakwalifikowała się do drugiej rundy w Berlinie, przegrywając z Venus Williams. Doszła do półfinału miksta na londyńskich kortach Wimbledonu. Na US Open odpadła w drugiej rundzie z Jeleną Diemientiewą.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza (1–4)
Gra podwójna (6–6)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partnerka |
Przeciwniczki |
Wynik finału
|
Finalistka
|
1.
|
24 maja 1992
|
Lucerna
|
Ceglana
|
Marianne Werdel
|
Amy Frazier
Elna Reinach
|
5:7, 2:6
|
Finalistka
|
2.
|
31 lipca 1994
|
Maria Lankovitz
|
Ceglana
|
Alexandra Fusai
|
Anna-Maria Cecchini
Patricia Tarabini
|
5:7, 5:7
|
Zwyciężczyni
|
1.
|
15 września 1996
|
Karlowe Wary
|
Ceglana
|
Helena Suková
|
Eva Martincová
Elena Pampoulova
|
3:6, 6:3, 6:2
|
Finalistka
|
3.
|
22 czerwca 1997
|
Rosmalen
|
Trawiasta
|
Florencia Labat
|
Helena Vildová
Eva Melicharová
|
3:6, 6:7
|
Zwyciężczyni
|
2.
|
20 lipca 1997
|
Praga
|
Ceglana
|
Ruxandra Dragomir
|
Eva Martincová
Helena Vildová
|
6:1, 5:7, 6:2
|
Zwyciężczyni
|
3.
|
12 lipca 1998
|
Praga
|
Ceglana
|
Silvia Farina Elia
|
Michaela Paštiková
Květa Peschke
|
2:6, 6:1, 6:2
|
Zwyciężczyni
|
4.
|
19 lipca 1998
|
Warszawa
|
Ceglana
|
Olga Lugina
|
Liezel Huber
Karin Kschwendt
|
7:6, 7:5
|
Zwyciężczyni
|
5.
|
11 lipca 1999
|
Pörtschach
|
Ceglana
|
Silvia Farina Elia
|
Olga Lugina
Laura Montalvo
|
6:4, 6:4
|
Finalistka
|
4.
|
20 lutego 2000
|
Hanower
|
Twarda
|
Silvia Farina Elia
|
Åsa Carlsson
Natalla Zwierawa
|
3:6, 4:6
|
Finalistka
|
5.
|
22 czerwca 2000
|
’s-Hertogenbosch
|
Trawiasta
|
Catherine Barclay
|
Erika de Lone
Nicole Pratt
|
6:7, 3:4 krecz
|
Zwyciężczyni
|
6.
|
29 października 2000
|
Bratysława
|
Twarda
|
Daniela Hantuchová
|
Petra Mandula
Patricia Wartusch
|
walkower
|
Finalistka
|
6.
|
24 lutego 2001
|
Dubaj
|
Twarda
|
Åsa Carlsson
|
Yayuk Basuki
Caroline Vis
|
0:6, 6:4, 2:6
|
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
Końcowy wynik
|
Rok
|
Turniej
|
Nawierzchnia
|
Przeciwniczka
|
Wynik finału
|
Zwyciężczyni
|
1991
|
US Open
|
Twarda
|
Anne Mall
|
6:1, 6:3
|
Gra podwójna (2–0)
Przypisy
Bibliografia