Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Na Korsyce funkcjonują dwa odmienne dialekty. Większość mieszkańców wyspy mówi dialektem północnym (głównym ośrodkiem jest Bastia). Mowa ta uchodzi często za dialektjęzyka włoskiego, a konkretnie za odmianę dialektu toskańskiego[1]. Na południu (okolice Sartène) używa się języka, który jest bardzo zbliżony do dialektów sardyńskich i z tego tytułu bywa zaliczany do języków południoworomańskich[2]. W centrum wyspy (Ajaccio) używa się formy przejściowej pomiędzy dialektami.
Większość użytkowników tego języka zna język francuski, ale na co dzień posługuje się korsykańskim, także w piśmie. Fragmenty Biblii przetłumaczono na korsykański w latach 1861–1994. Pełny przekład ukazał się w roku 2005 (wydanie bilingwiczne korsykańsko-francuskie)[3]. Język ten miał duży wpływ na dialekt gallurskijęzyka sardyńskiego.
Język korsykański (południowy) a język włoski
Różnice w gramatyce
Rodzajniki
Język włoski
Język korsykański
un, uno
un, unu
una
una
il
u
la
a
i, gli
i
le
e/i
Przed wyrazem zaczynającym się samogłoską, korsykańskie rodzajniki określone skracają się do l'.
Przyimki
Przyimki bez rodzajników:
Język włoski
Język korsykański
a, ad
à
con
incù
da
da
di
di
in
in
su
annantu à
tra, fra
frà
Przyimki włoskie z rodzajnikami:
il
l'
lo
la
i
gli
le
a
al
all'
allo
alla
ai
agli
alle
da
dal
dall'
dallo
dalla
dai
dagli
dalle
di
del
dell'
dello
della
dei
degli
delle
in
nel
nell'
nello
nella
nei
negli
nelle
su
sul
sull'
sullo
sulla
sui
sugli
sulle
W odróżnieniu od włoskich, korsykańskie przyimki nie łączą się z rodzajnikami określonymi.
Odmiana czasowników
Odmiana czasownika posiłkowego:
Czasownik "być"
Włoski
Korsykański
Forma gramatyczna
essere
esse
bezokolicznik
è
hè
tryb oznajmujący, czas teraźniejszy, 3. osoba, l. pojedyncza
sono
sò
tryb oznajmujący, czas teraźniejszy, 3. osoba, l. mnoga
era
era
czas przeszły niedokonany, 3. osoba, l. pojedyncza
fu
fù
czas przeszły dokonany prosty, 3. osoba, l. pojedyncza
Bezokoliczniki, które we włoskim mają końcówkę -are, w korsykańskim mają końcówkę -à: wł. parlare – kors. parlà
Spójniki
Włoskiemu spójnikowi e/ed odpowiada korsykański è.
Różnice w ortografii
Włoskiemu -ge-, odpowiada korsykańskie -ghje-, włoskiemu -gi- - korsykańskie -ghj- przed samogłoską i -gjhi- przed spółgłoską, na końcu lub gdy i jest akcentowane. Wł. giovani, legge - kors. ghjovani, leghje. Rzecz dotyczy też podwójnego włoskiego g, któremu w tym przypadku odpowiada korsykańskie pojedyncze.
Nieakcentowane włoskie o przechodzi w korsykańskie u. W szczególności rzeczowniki i przymiotniki, które we włoskim kończą się na -o, w korsykańskim kończą się na -u: wł. romanzo, italiano – kors. rumanzu, talianu.