Janusz Józef Kijowski (ur. 14 grudnia 1948 w Szczecinie) – polski reżyser i nauczyciel akademicki.
Życiorys
Syn Józefa Kijowskiego i brat Jerzego Kijowskiego. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (matura w 1966)[1]. Działał w ruchu starszoharcerskim, pełnił funkcję komendanta szczepu 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Czarna Jedynka”[2]. W 1972 został absolwentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W okresie studiów był krytykiem filmowym, pisał recenzje dla tygodnika „Kultura”.
Od 1983 wykładał w Institut national supérieur des arts du spectacle (INSAS) w Brukseli, a od 1998 także w łódzkiej PWSFTviT. W 2000 uzyskał stopień doktora sztuk filmowych, a w 2004 stopień doktora habilitowanego w tej samej dziedzinie. Specjalizuje się w zakresie reżyserii filmowej, teatralnej i telewizyjnej. W 2002 został wiceprezesem Europejskiej Federacji Reżyserów Filmowych (FERA). Zawodowo związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, na którym objął stanowisko profesora. W 2004 powołany na funkcję dyrektora olsztyńskiego Teatru im. Jaracza, którą sprawował do sierpnia 2018[3]. Kontrakt ten z nim miał zostać przedłużony, ale Państwowa Inspekcja Pracy potwierdziła stawiane mu przez związki zawodowe zarzuty dotyczące łamania prawa pracy i dyskryminacji ze względu na przynależność związkową[4]. W 2009 objął również funkcję dyrektora artystycznego Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.
W wyborach w 2005 był liderem listy wyborczej Partii Demokratycznej do Sejmu w okręgu olsztyńskim[5]. W wyborach w 2011 ponownie bezskutecznie startował do Sejmu (z listy SLD)[6]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010[7] oraz wyborami prezydenckimi w 2015[8].
Ojciec aktorki Julii Kijowskiej i operatora Jakuba Kijowskiego, stryj Mateusza Kijowskiego[9].
Odznaczenia
W 2005 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10], a w 2014 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11]. W 2009 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[12]. W 2022 przyznano mu Medal „Za zasługi dla Koszalina”[13].
Wybrana filmografia
Nagrody
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: