1 października 1950 Gdańsk
polska
rzeźba
Prix du Jury, Salon Wiosenny w LuksemburguZłota Sowa Polonii
Jan de Weryha-Wysoczański[1] (ur. 1 października 1950 w Gdańsku[2]) – polski artysta rzeźbiarz[3][4] reprezentujący nurt sztuki procesualnej[5] oraz sztuki konkretnej[6].
Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Gdańsku[7]. W 1976 otrzymał dyplom gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Alfreda Wiśniewskiego i prof. Adama Smolany[3][4]. Otrzymał nagrody: W 1971 r. I za rzeźbę w Konkursie PWSSP w Gdańsku[3], w 1975 III za rzeźbę w Ogólnopolskim Konkursie Artystycznym Wyższych Szkól Plastycznych w Warszawie[3], w 1978 r. wyróżnienie w Konkursie na Formę Plastyczną Nawiązującą do Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Gdańsk[3]. Od 1981 mieszka i pracuje w Hamburgu[3]. W 1998 został laureatem I nagrody, Prix du Jury, ufundowanej przez Ministerstwo Kultury, w Salonie Wiosennym 98, Luksemburg[3][4][8]. W 1999 zaprojektował i zrealizował pomnik Polaków Deportowanych z Powstania Warszawskiego w Hamburgu 1944 dla muzeum miejsca pamięci byłego obozu koncentracyjnego w hamburskiej dzielnicy Neuengamme[3][4][9][10], a w 2012 pomnik ku czci robotników przymusowych wywiezionych w większości ze Związku Radzieckiego, Polski i Francji w latach 1939–1945 do III Rzeszy, wzniesionego w centrum Bergedorfu (dzielnicy Hamburga)[11][12]. Brał udział w wielu wystawach w USA, Polsce, Luksemburgu, Niemczech, Szwajcarii, Belgii, Austrii, Wielkiej Brytanii, a jego prace znajdują się w wielu zbiorach publicznych i prywatnych[4]. Był reprezentowany przez Galerie Kellermann w Düsseldorfie[13].
Prace artysty znajdują się m.in. w: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Narodowym w Szczecinie i Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu. Wiele dzieł artysty znajduje siȩ w Sammlung de Weryha w Hamburgu, gdzie są prezentowane w stałej wystawie. Kolekcja wspierana jest przez Freundeskreis der Sammlung de Weryha e.V.[14]
W 2022 de Weryha-Wysoczański został laureatem Złotej Sowy Polonii w kategorii Sztuki wizualne[15].