Od kwietnia do listopada 1918 był dowódcą kompanii w 2 pułku piechotyPolskiej Siły Zbrojnej. Od listopada 1918 do stycznia 1919 był dowódcą batalionu w obozie rekrutacyjnym Jabłonna. Od stycznia do marca 1919 był dowódcą Grupy Jabłonna w Warszawie. Od kwietnia 1919 do października 1926 był dowódcą batalionu, a następnie dowódcą 1 pułku piechoty Legionów, a od października 1920 także pełnił obowiązki dowódcy I Brygady Piechoty Legionów. 11 czerwca 1920 zatwierdzony został w stopniu podpułkownika z dniem 1 kwietnia tego roku, a 3 maja 1922 został zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. 31 marca 1924 awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
Od października 1926 do marca 1928 był dowódcą piechoty dywizyjnej1 Dywizji Piechoty Legionów. Od marca 1928 do października 1930 był dowódcą 1 Dywizji Piechoty Legionów. Od 14 października 1930 do sierpnia 1939 był dowódcą Korpusu Ochrony Pogranicza. 10 listopada 1930 Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki nadał mu stopień generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 1. lokatą w korpusie generałów. Jednocześnie zezwolił mu na nałożenie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931[2].
Został osadnikiem wojskowym w kolonii Koweniów (powiat wilejski)[3]. Na początku 1927 został przewodniczącym komisji rewizyjnej Związku Piłki Nożnej w Wilnie[4]. Od 1936 był zastępcą Komendanta Naczelnego Związku Legionistów Polskich, płk. dypl. Adama Koca[5], a po jego przejściu na dłuższy urlop w styczniu 1938 objął funkcję prezesa ZLP[6].
2 września 2024 prezydent RP Andrzej Duda postanowieniem nr 112.64.2024 mianował pośmiertnie generała brygady Jana Kazimierza Kruszewskiego na stopień generała dywizji[8].
Akta Stanu Cywilnego Parafii Niedzbórz, akt urodzenia nr 49/1888 Aleksandrowo.
A. Maciesza, Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku 1906–1931, Płock 1931.
Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 787–788. ISBN 83-211-1096-7.
Jerzy Danielewicz: Wyższa kadra dowódcza KOP 1924–1939. W: Lech Grochowski (red.): Korpus Ochrony Pogranicza w 70 rocznicę powstania. Materiały z konferencji popularnonaukowej. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1994.