Jan Gawroński (dyplomata)

Jan Gawroński
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1892
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1983
Rzym

Chargé d’affaires/Poseł RP w Austrii
Okres

od 1 października 1933
do 24 marca 1938

Poprzednik

Michał Mościcki

Następca

likwidacji placówki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Komandor Orderu Korony Rumunii
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grób dyplomaty Jana Gawrońskiego na cmentarzu Powązkowskim

Jan Gawroński (ur. 25 stycznia 1892 w Warszawie, zm. 26 stycznia 1983 w Rzymie) – polski pisarz, dyplomata II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Syn Stanisława i Heleny z Lubomirskich. Od 1919 pracował w służbie dyplomatycznej RP, kolejno w Szwajcarii, Niemczech, Holandii, Turcji i Austrii. od 1929 do 1932 był radcą Poselstwa RP w Ankarze, następnie przez rok pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1933 był radcą w Ambasadzie RP w Wiedniu, a w 1934 objął funkcję ambasadora w Wiedniu i pełnił ją do 1938. Po utracie niezawisłości przez Austrię (anschluss) odwołany do Warszawy. Tam zastał go napad hitlerowski. Jesienią 1939 przedostał się z rodziną do Włoch. W okresie II wojny światowej utrzymywał poprawne stosunki z faszystami włoskimi, traktując ich jako przeciwwagę dla narodowego socjalizmu, a w ostateczności jako integralną część koalicji antyhitlerowskiej.

Po wojnie pozostał na emigracji we Włoszech. Opublikował kilka książek wspomnieniowych i podróżniczych[1][2]. Zgodnie ze swoją ostatnią wolą spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 6-2-11)[3].

Życie prywatne

Wiosną 1925 poślubił Lucianę Frassati – córkę założyciela gazety La Stampa i siostrę późniejszego błogosławionego Piera Giorgio Frassatiego. Mieli sześcioro dzieci: Jaś, Alfredo, Wanda, Giovanna, Maria Grazia, Nella.

Ordery i odznaczenia

Książki

  • Dyplomatyczne wagary (1965)
  • Moja misja w Wiedniu: 1932–1938 (1965)
  • Wzdłuż mojej drogi: sylwetki i wspomnienia (1968)
  • Do źródła muz: greckie wrażenia dyletanta (1970)
  • Drogi prowadzą do Rzymu: wspomnienia i refleksje (1972)
  • Gdzie wzrok nie sięga…: refleksje z wędrówki po Jonii (1973)

Przypisy

  1. ↑ Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  2. ↑ Jarosław Mikołajewski, Z dyplomaty pisarz, Gazeta Wyborcza, 25 stycznia 2013
  3. ↑ Dane w serwisie Sejm Wielki
  4. ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy państwowej w dziale służby zagranicznej”.
  5. ↑ a b Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933 r.. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 28. [dostęp 2020-10-29].

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!