9 kwietnia 2009 zrezygnował z członkostwa w Prawie i Sprawiedliwości[2] (formalnie przestał być członkiem partii 14 lipca 2010[3]). 21 października 2009 został członkiem utworzonego tego dnia koła parlamentarnego Polska Plus, a 9 stycznia 2010 pełnomocnikiem nowej partii o tej samej nazwie na województwo wielkopolskie. Po samorozwiązaniu partii (z której wówczas wystąpił) 24 września tego samego roku nie przystąpił do PiS i ponownie został posłem niezrzeszonym[4], a 23 listopada 2010 został członkiem nowo utworzonego klubu parlamentarnego Polska Jest Najważniejsza[5]. Nie przystąpił do zarejestrowanej w marcu 2011 partii PJN, a 9 czerwca tego samego roku zrezygnował z zasiadania w klubie parlamentarnym, decyzję uzasadniając brakiem deklaracji o wykluczeniu współpracy z PiS[6]. 12 lipca tego samego roku został przyjęty do klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej[7], po czym został z jej ramienia wybrany do Senatu w wyborach parlamentarnych w 2011 w okręgu nr 89[8]. W kwietniu 2012 został członkiem PO.
W 2015 ponownie uzyskał mandat senatora, otrzymując 54 354 głosy[9]. 18 czerwca 2018 ogłosił swoje odejście z Platformy Obywatelskiej w geście poparcia dla trójki posłów wykluczonych z partii za złamanie dyscypliny partyjnej w głosowaniach nad projektami dotyczącymi aborcji[10]. 16 października 2018 wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego i klubu PSL-UED[11][12]. W wyborach w 2019 z ramienia PSL z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, otrzymując 105 042 głosy[13]. W X kadencji Senatu objął funkcję przewodniczącego Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej[14].