PROFILBARU.COM

isiZulu
Obszar	RPA, Zimbabwe, Lesotho, Malawi, Mozambik, Eswatini
Liczba mówiących	10 mln (pierwszy język); 16 mln (drugi język)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki nigero-kongijskie; Języki benue-kongijskie; Języki bantuidalne; Języki bantu; Języki bantu południowe; Języki nguni; Języki zunda; Język zulu;
Status oficjalny
język urzędowy	RPA
Organ regulujący	Pan South African Language Board↗
Ethnologue	1 narodowy↗
Kody języka
ISO 639-1	zu
ISO 639-2	zul
ISO 639-3	zul
IETF	zu
Glottolog	zulu1248
Ethnologue	zul
GOST 7.75–97	зул 195
WALS	zul
SIL	ZUL
	Występowanie
	; Procentowy udział języka zulu w populacji RPA; 0–20% 20–40% 40–60% 60–80% 80–100%
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku zuluskim
	Słownik języka zuluskiego; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język zulu, język zuluski^[1] (zulu isiZulu) – język z grupy bantu, używany przede wszystkim przez Zulusów, spośród których 95% mieszka w Republice Południowej Afryki. Jeden z jedenastu języków urzędowych w RPA. Język zulu jest najczęściej używanym językiem w RPA (24% obywateli), a z uwagi na podobieństwo do innych języków z grupy bantu, objętych statusem urzędowych w RPA, jest zrozumiały dla około połowy obywateli RPA. Mimo to status języka urzędowego zyskał dopiero w 1994 r. po zniesieniu apartheidu.

Fonetyka

Podobnie jak wiele innych języków bantu, zulu jest językiem tonalnym. Różnica tonu może pociągać za sobą różnicę znaczenia wyrazu, jednakże tony nie są zaznaczane na piśmie. Język zuluski (oraz język xhosa) wyróżnia spośród innych języków bantu wykorzystanie w charakterze spółgłosek tzw. mlasków (cecha ta została zapożyczona z języków khoisan). Mlaski zapisywane są w postaci liter spółgłoskowych lub kombinacji liter np. c, gc, ngc, gq, xh itd.^[2]

Składnia

Szyk wyrazów w zdaniu jest typu SVO.

Przypisy

↑ AdamA. Weinsberg AdamA., Językoznawstwo ogólne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 7, ISBN 978-83-01-03845-8 .
↑ Zulu language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2017-11-24] .

Bibliografia

StanisławS. Piłaszewicz StanisławS., EugeniuszE. Rzewuski EugeniuszE., Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .
African Phrasebook, Berlitz Publishing, Singapore 2005
Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
Dent, G.R. and Nyembezi, C.L.S. (1959) Compact Zulu Dictionary. Pietermaritzburg: Shuter & Shooter. ISBN 0-7960-0760-8.
Dent, G.R. and Nyembezi, C.L.S. (1969) Scholar’s Zulu Dictionary. Pietermaritzburg: Shuter & Shooter. ISBN 0-7960-0718-7.
Doke, C.M. (1947) Text-book of Zulu grammar. London: Longmans, Green and Co.
Doke, C.M. (1953) Zulu-English Dictionary. Johannesburg: Witwatersrand University Press. ISBN 1-86814-160-8.
Doke, C.M. (1958) Zulu-English Vocabulary. Johannesburg: Witwatersrand University Press. ISBN 0-85494-009-X.
Nyembezi, C.L.S. (1957) Learn Zulu. Pietermaritzburg: Shuter & Shooter. ISBN 0-7960-0237-1.
Nyembezi, C.L.S. (1970) Learn More Zulu. Pietermaritzburg: Shuter & Shooter. ISBN 0-7960-0278-9.
Wilkes, Arnett, Teach Yourself Zulu. ISBN 0-07-143442-9.

Linki zewnętrzne

Zulu-English dictionary. isiZulu.net. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).
Zulu language and pronunciation. Omniglot. [dostęp 2023-09-26]. (ang.).

[1] AdamA. Weinsberg AdamA., Językoznawstwo ogólne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 7, ISBN 978-83-01-03845-8 .

[2] Zulu language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2017-11-24] .

[1]

[2]