Jürgen May (ur. 18 czerwca 1942 w Nordhausen[1]) – niemiecki lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, były rekordzista świata i rekordzista Europy.
Początkowo startował w barwach Niemieckiej Republiki Demokratycznej. 23 sierpnia 1963 w Poczdamie ustanowił rekord świata w sztafecie 4 × 1500 metrów czasem 14:58,0 (sztafeta NRD biegła w składzie: Manfred Matuschewski, May, Siegfried Herrmann i Siegfried Valentin)[2]. May wystąpił we wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, gdzie odpadł w półfinale biegu na 1500 metrów[1].
Rok 1965 był dla Maya szczególnie udany. 14 lipca w Erfurcie poprawił rekord Europy w biegu na 1500 metrów czasem 3:36,4[3]. 20 lipca, również w Erfurcie, ustanowił rekord świata w biegu na 1000 metrów wynikiem 2:16,2[4]. We wrześniu w Stuttgarcie podczas finału Pucharu Europy zajął 2. miejsce w biegu na 800 metrów i 3. miejsce w biegu na 1500 metrów[5]. W tym roku May również poprawił dwukrotnie rekord NRD do czasu 1:46,3 (15 sierpnia w Poczdamie)[6]. Został wybrany najlepszym sportowcem NRD w 1965.
Zajął 5 miejsce w biegu na 1500 metrów i odpadł w półfinale biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[7]. Na tych mistrzostwach May przekupił sumą 500 dolarów swego kolegę z reprezentacji Jürgena Haasego, by ten pobiegł w biegu na 10 000 metrów, ale nie w butach Adidasa, lecz Pumy (Haase zwyciężył w tym biegu). Wywołało to polityczny skandal, który zakończył się dożywotnią dyskwalifikacją Maya (Haase został ułaskawiony). May został również pozbawiony pracy w gazecie wychodzącej w Erfurcie i musiał zatrudnić się jako nauczyciel wychowania fizycznego. W 1967 udało mu się z pomocą Karla Eyerkaufera zbiec do Republiki Federalnej Niemiec. Wywołało to kolejne represje ze strony NRD. May nie był wymieniany na liście sportowców roku NRD (jego miejsce zajął drugi w plebiscycie Peter Ducke). Gdy May został zgłoszony do startu w mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach jako zawodnik RFN, nie został dopuszczony do startu wskutek sprzeciwu kierownictwa reprezentacji NRD. W efekcie reprezentacja RFN wycofała się z wszystkich konkurencji indywidualnych, ograniczając się do biegów sztafetowych[1].
Jako reprezentant RFN May zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble, za Jacquesem Boxbergerem z Francji i Spiliosem Zacharopulosem z Grecji[8]. Odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1] i wkrótce potem zakończył karierę sportową.
May był mistrzem NRD w biegu na 1500 metrów w 1962, 1965 i 1966 oraz brązowym medalistą na tym dystansie w 1964[9], a także wicemistrzem w biegu na 800 metrów w 1962[10]. Był również mistrzem NRD w sztafecie 3 × 1000 metrów w latach 1962–1964[11]. W hali był mistrzem NRD w biegu na 1500 metrów w 1965 i 1966 oraz wicemistrzem w 1964[12]. Zwyciężył w mistrzostwach NRD w biegu przełajowym na krótkim dystansie w latach 1963–1965[13]. W drużynie był mistrzem na krótkim dystansie w 1965, wicemistrzem w 1963 i brązowym medalistą w 1964[14].
W RFN May był mistrzem kraju w biegu na 1500 metrów w 1970[15] oraz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami w 1971[16], a także wicemistrzem w biegu na 5000 metrów w 1972[17]. W hali był mistrzem RFN w biegu na 1500 metrów w 1969[18] i w biegu na 3000 metrów w latach 1970–1972[19]. Był również mistrzem RFN w biegu przełajowym (na krótkim dystansie) w 1969[20].
Przypisy
- ↑ a b c d Jürgen May [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-30] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 150 [dostęp 2019-04-26] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 359.
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 61–62 [dostęp 2019-04-26] (ang.).
- ↑ European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-26] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 36. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 523 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 424 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (800m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (3x1000m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (2,5-4km – Herren – Einzel) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (2,5-4km – Herren – Mannschaft) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (3000m Hindernis – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (5000m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (1500m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (3000m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Wald– und Crosslaufen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-26] (niem.).
Identyfikatory zewnętrzne:
