Urodziła się 10 lutego 1929 roku w Krakowie, w rodzinie Ryszarda i Olgi Mayerów[1]. Dwa lata później wraz z rodzicami przeniosła się do Łodzi, gdzie ukończyła szkołę powszechną i gimnazjum. W 1947 roku z rodziną przeprowadziła się do Bielska. W roku następnym ukończyła szkołę średnią i rozpoczęła studia geograficzne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. W 1952 roku uzyskała tytuł magistra, na podstawie pracy Hydrografia dorzecza Dłubni[1], przygotowanej pod kierunkiem profesora Mieczysława Klimaszewskiego[2].
W latach 1952–1953 pracowała w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej, przez kolejny rok była asystentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[2]. W latach 1954–1959 odbyła studia aspiranckie na Uniwersytecie Jagiellońskim, po ich ukończeniu objęła asystenturę w Instytucie Geografii UJ. Stopień doktora, na podstawie rozprawy Obieg wody w obszarze wyżynnym zbudowanym z marglu kredowego na przykładzie dorzecza górnej Szreniawy, przygotowanej również pod kierownictwem profesora Klimaszewskiego, uzyskała w 1961 roku[1]. Habilitację uzyskała na podstawie rozprawy Typy reżimów rzecznych w Polsce[2] w 1972 roku[1].
Od 1973 roku była kierownikiem Zakładu Hydrografii Instytutu Geografii UJ[2]. W pracy naukowej zajmowała się między innymi badaniami krążenia wody na Wyżynie Miechowskiej, w zlewniach Dłubni i Szreniawy, typologią reżimów rzecznych, kartowaniem hydrograficznym, antropogenicznymi oddziaływaniami na stosunki wodne[1]. Uczestniczyła w pracach międzynarodowego zespołu, przygotowującego pod egidą UNESCO syntezę Hydrological Maps: A Contribution to the International Hydrological Decade (1977)[1]. Była współredaktorką dwutomowej pracy Dorzecze Górnej Wisły (1991)[2]. W 1983 roku została profesorem nadzwyczajnym, 19 kwietnia 1990 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego[1].
↑ abcdefghijMaria Baścik, Wojciech Chełmicki: Irena de Dynowska-Balcer: Człowiek – Naukowiec – Wychowawca [w:] Irena de Dynowska Balcer 1929–1995: Pro memoria, s. 9–30.
↑ abcdefghWojciech Chełmicki: Profesor Irena de Dynowska-Balcer: Sesja w 15. rocznicę śmierci, s. 97–99.
↑Maria Baścik (opr.): Bibliografia prac Ireny Dynowskiej [w:] Irena de Dynowska Balcer 1929–1995: Pro memoria, s. 31–38.
Bibliografia
Irena de Dynowska-Balcer 1929–1995: Pro memoria, MariaM.Baścik (red.), Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010, ISBN 978-83-88424-55-7, OCLC751201652. Brak numerów stron w książce
Wojciech Chełmicki: Profesor Irena de Dynowska-Balcer: Sesja w 15. rocznicę śmierci. „Alma Mater”, nr 130–131 (grudzień 2010/styczeń 2011). ISSN 1427-1176.
