Szczyt działania przypada na 6–8 h po podaniu leku. Pełny efekt hipotensyjny osiąga się po kilku tygodniach leczenia. Odstawienie leku nie powoduje nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego[1].
Wskazania
Jedynym zarejestrowanym w Polsce wskazaniem do stosowania imidaprylu jest leczenie nadciśnienia tętniczego[1].
Przeciwwskazania i środki ostrożności
uczulenie na imidapryl (także uczulenie na inny inhibitor konwertazy angiotensyny)
uczulenie na którąś z substancji pomocniczych
obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie (po leczeniu inhibitorem konwertazy angiotensyny)
tak jak inne leki z tej grupy, imidapryl może wywołać znaczny spadek ciśnienia tętniczego (niedociśnienie); najczęściej ma to miejsce po zażyciu pierwszej dawki
jednoczesne zastosowanie imidaprylu oraz antagonisty receptora angiotensyny II lub aliskirenu zwiększa ryzyko wystąpienia niedociśnienia, hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (do ostrej niewydolności nerek włącznie)
należy zachować szczególną ostrożność w przypadku niewydolności nerek; u pacjentów z klirensem kreatyniny od 30 ml/min do 80 ml/min konieczne jest zmniejszenie dawki początkowe, a gdy klirens kreatyniny jest poniżej 30 ml/min nie należy podawać leku
przy uczuleniu na jad owadów błonkoskrzydłych – przed leczeniem odczulającym należy przerwać podawanie leku
należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, który niekiedy może stanowić zagrożenie życia
należy zachować ostrożność u osób z poprzednim uszkodzeniem wątroby, żółtaczką cholestatyczną, szczególnie polekową
u osób z rozpoznanym zwężeniem aorty lub kardiomiopatią przerostową należy zachować ostrożność przy stosowaniu imidaprylu
należy zachować ostrożność przy stosowaniu imidaprylu u osób w podeszłym wieku, u których efekt hipotensyjny może być silniejszy (na początku mniejsza dawka leku)
u dzieci i młodzieży nie należy stosować imidaprylu
częstym objawem ubocznym może być suchy kaszel, który ustępuje po przerwaniu stosowania leku
stosowanie imidaprylu może komplikować przebieg niektórych zabiegów chirurgicznych i znieczulenia ogólnego, dlatego należy zachować ostrożność
należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia hiperkaliemii w połączeniu z niektórymi lekami (diuretyki oszczędzające potas, suplementy potasu) i u osób z niewydolnością nerek oraz niewydolnością serca
inne okoliczności, które wymagają uwagi podczas leczenia imidaprylem to:
Dawka początkowa wynosi 5 mg (2,5 mg u osób w podeszłym wieku lub z niewydolnością wątroby, czy niewydolnością serca). Lek podaje się raz na dobę 15 min. przed jedzeniem. Maksymalna dobowa dawka wynosi 20 mg (10 mg w podeszłym wieku)[1].
