Iglicznia[3] (Syngnathus typhle) – gatunek morskiej ryby z rodzinyigliczniowatych (Syngnathidae), opisywany czasem pod nazwą igliczni bałtyckiej[4]. Spotykana w akwariach.
Występowanie
Wschodni Ocean Atlantycki wzdłuż wybrzeży Europy, Morze Bałtyckie, Śródziemne, Czarne i Azowskie. Gatunek pospolity wśród przybrzeżnych wodorostów mórz ciepłych i umiarkowanych, w wodzie o temperaturze 8–24 °C. W Bałtyku występuje pospolicie w płytkich, zarośniętych wodach, zwłaszcza na łąkach podwodnych Zatoki Puckiej i w pobliżu urządzeń wodnych obrośniętych glonami.
Opis
Ciało wydłużone, bardzo wąskie, o przekroju siedmiokątnym, pokryte pierścieniami pancerza z płytek kostnych, po trzy na bokach i jeden na brzuchu. Na końcu ciała widoczna jest wyraźna, wachlarzykowata płetwa ogonowa. Długość ciała do 35 cm. Pysk bocznie silnie spłaszczony, o długości większej niż połowa długości głowy, przekształcony w rurkę, otwór gębowy skierowany skośnie ku górze. Na bokach drobne płetewki piersiowe. Brak płetwy odbytowej.
Rozród
W okresie tarła w końcowej części ciała samca wyrasta torba lęgowa. W czasie godów samica składa do niej kilkadziesiąt jaj. Tam następuje ich zapłodnienie. Po miesiącu młode ryby o długości 2–3 cm, poruszając się w torbie, rozrywają ją i wypływają do wody.
↑FritzF.TerofalFritzF., ClausC.MilitzClausC., Ryby morskie, HenrykH.Garbarczyk (tłum.), EligiuszE.Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, ISBN 83-7129-306-2, OCLC830127003. Brak numerów stron w książce
↑Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974. Brak numerów stron w książce
Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku : atlas makrofauny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-02374-4. Brak numerów stron w książce