Gimnazjum zostało założone w okresie zaboru austriackiego na mocy reskryptu C. K. Ministerstwa Wyznań i Oświaty z 31 sierpnia 1911 jako zakład samoistny pod nazwą „Filia C. K. Gimnazjum w Samborze” (będącego szkołą typu klasycznego)[1][2].
Po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej szkołę przemianowano na II Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Samborze, prowadzone w typie matematyczno-przyrodniczym[2]. W 1926 w Gimnazjum było osiem klas z 13 oddziałami, w których uczyło się łącznie 411 uczniów płci męskiej oraz 22 uczennic[2]. W latach 30. Gimnazjum działało w dwupiętrowym budynku, wynajmowanym przez Skarb Państwa[3][4][5].
Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia PublicznegoWojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „II Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Samborze” zostało przekształcone w „II Państwowe Liceum Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Samborze” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie matematyczno-fizycznymq[6]. Do 1939 szkoła mieściła się pod adresem ul. Jana III Sobieskiego 10[7].
.jpg)
.jpg)
