Hanna Dunowska

Hanna Dunowska

Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1958 Mińsk Mazowiecki
Data i miejsce śmierci	1 sierpnia 2019 Grodzisk Mazowiecki
Zawód	aktorka, prezenterka
Lata aktywności	1980–2019

Hanna Bogusława Dunowska (ur. 18 grudnia 1958^[1] w Mińsku Mazowieckim, zm. 1 sierpnia 2019 w Grodzisku Mazowieckim^[2]) – polska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna, prezenterka telewizyjna^[3]. W latach 1993–1996 z Krzysztofem Ibiszem prowadziła program Czar par, emitowany na antenie TVP1^[4].

Życiorys

Urodziła się w Mińsku Mazowieckim^[5][6], gdzie w latach 1973–1977 uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego o profilu humanistycznym. Jeszcze będąc na trzecim roku studiów na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie zagrała pierwszą główną rolę kinową w wyróżnionym na festiwalu filmów fantastycznych w Porto i Madrycie psychologicznym dramacie fantasy Piotra Andrejewa Czułe miejsca (1980) oraz pojawiła się w serialu TVP Jana Łomnickiego Dom (1980).

Występowała na scenie w sztukach: Król Jerzy (1983) Marka Hłaski w Teatrze Nowym im. Gustawa Morcinka w Zabrzu, komedii Aleksandra Fredry Rewolwer (1983–1984) jako Klara Salvandor oraz Niebezpieczne związki (2004) w Teatrze Polskim Bielsku-Cieszynie, Pan Puntila i jego sługa Matti (1987–1988) Bertolta Brechta oraz Oskarżony Dymitr Karamazow (1990–1991) Fiodora Dostojewskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie i musicalu Ostry makijaż (1992).

W metafizycznym dramacie psychologiczno-politycznym Krzysztofa Kieślowskiego Bez końca (1984) z Grażyną Szapołowską pojawiła się jako działaczka opozycji. Była jednak bardziej widoczna na ekranie w rosyjskim filmie fantastycznonaukowym Siedem elementów (Семь стихий, 1984), a także w serialu kryminalnym TVP Krzysztofa Szmagiera 07 zgłoś się (1987)

Trafiła też do obsady telenoweli Pawła Karpińskiego W labiryncie (1988–1990) i melodramatu Czesława Petelskiego Gorzka miłość (1989).

W 1990 zagrała postać trzydziestolatki zagubionej w otaczającej ją rzeczywistości i niezbyt szczęśliwej w życiu prywatnym w nominowanej do nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w adaptacji powieści Krystyny Kofty Femina w reżyserii Piotra Szulkina.

Wystąpiła potem w miniserialu TVP1 Jacka Bromskiego Kuchnia polska (1991), rosyjskim filmie sensacyjnym Gladiator dla komornego (Gladiator po naymu, 1993), horrorze Marka Piestraka Łza księcia ciemności (1994), filmie sensacyjnym Władysława Pasikowskiego Psy (1992), filmie fantasy Lecha J. Majewskiego Ewangelia według Harry’ego (1994) u boku Viggo Mortensena i Jennifer Rubin, filmie sensacyjnym Anioł śmierci (Blood of the Innocent, 1995) z Rutgerem Hauerem i Johnem Rhysem-Daviesem, familijnym serialu australijskim Dwa światy (Spellbinder, 1995), polsko-czesko-słowackim dramacie Wszyscy moi bliscy (Vsichni moji blízcí, 1999), serialu TVP1 Glina (2004) oraz dreszczowcu Poza zasięgiem (Out of Reach, 2004) u boku Stevena Seagala.

W latach 1993–1996 prowadziła w TVP1 wspólnie z Krzysztofem Ibiszem program rozrywkowy Czar par. Była również prezenterką programu telewizyjnego Polonia 1.

Grała w warszawskim Teatrze Komedia w spektaklu Christophera Hamptona Niebezpieczne związki (2008) u boku Adrianny Biedrzyńskiej i Hanny Piasecznej jako Pani De Volanges i przedstawieniu Dziewczyny z kalendarza (2010) w reż. Tomasza Dutkiewicza w podwójnej roli jako Brenda Hulse i Lady Cravendshir.

Gościnnie wystąpiła w telenowelach: Na dobre i na złe, Samo życie, Pensjonat pod Różą czy Barwy szczęścia.

Ukończyła dwuletnie studium na kierunku psychoterapii metodą psychologii zorientowanej na proces w Instytucie Psychologii Procesu w Warszawie i studia podyplomowe na Wydziale Psychologii na Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie (studiowała w latach 2014–2019)^[7] i podjęła pracę jako psychoterapeutka w założonym przez siebie Ośrodku Rozwoju i Psychoterapii „Przemiany”^[8]. Wcześniej pomagała ofiarom przemocy w Centrum Praw Kobiet^[8], a także podjęła współpracę z Centrum Psychologiczno-Terapeutycznym Wspierania Rodziny w Pruszkowie^[8].

Życie prywatne

Grób Hanny Dunowskiej na cmentarzu Bródnowskim

Była dwukrotnie mężatką^[9][10]. Z pierwszego małżeństwa miała córkę Joannę (ur. 1981)^[10]. Po raz drugi wyszła za mąż za operatora dźwięku, Pawła Łuczyca-Wyhowskiego, z którym miała syna Juliana (ur. 1997)^[10].

Po rozstaniu z drugim mężem zachorowała na raka piersi^[10]. Pokonała chorobę w 2012^[11][12]. Zmarła 1 sierpnia 2019 w wieku 60 lat w Grodzisku Mazowieckim^[11][13]. Uroczystość pogrzebowa odbyła się 14 sierpnia 2019 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[14], a urna z jej prochami została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 85B-I-27)^[15].

Filmografia

Filmy fabularne
Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1980	Czułe miejsca	Ewa	Piotr Andrejew
1982	Punkty za pochodzenie	kandydatka recytująca „Inwokację”	Franciszek Trzeciak
1984	Bez końca	Justyna, działaczka opozycji	Krzysztof Kieślowski
	Siedem elementów (Семь стихий)	Airа	Gennady Ivanov
1987	Koniec sezonu na lody	Henia Drabikówna	Sylwester Szyszko
	Zamknąć za sobą drzwi	sierżant Anna Sikora	Krzysztof Szmagier
1989	Gorzka miłość	księżna Jadwiga Święcicka	Czesław Petelski
1990	Femina	Bogna	Piotr Szulkin
1991	Kuchnia Polska	hrabianka Sobańska, matka chrzestna Ani Biesiekierskiej	Jacek Bromski
1992	Psy	żona Grossa	Władysław Pasikowski
	Łza księcia ciemności	Joanna Karwicka	Marek Piestrak
	Dlja simejnoho vohnyshha (Для домашнього огнища)		Borys Sawczenko
1993	Gladiator do wynajęcia (Гладиатор по найму)	Esther	Dmitriy Zaytsev
	Ewangelia według Harry’ego (Gospel according to Harry)	Selma	Lech Majewski
1994	Piękna warszawianka (La Belle de Varsovie, TV)		Franck Apprederis
	Anioł śmierci (Blood of the Innocent)	asystentka doktora Lema	Bob Misiorowski
1999	Wszyscy moi bliscy (Vsichni moji blizci)	Eva Marie, znajoma Samuela	Matej Mináč
2004	Poza zasięgiem (Out of Reach)	barmanka Rosie	Po-Chih Leong
2009	Miasto z morza	letniczka zainteresowana parcelą Konki	Andrzej Kotkowski
Seriale telewizyjne
Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1984	Pan na Żuławach	Wanda Mikuła-Jeżewska, siostra Kazimierza	Sylwester Szyszko
1987	07 zgłoś się (odc. 19–21)	sierżant Anna Sikora	Krzysztof Szmagier
1988–1990	W labiryncie	recepcjonistka w „Domu Prasy”	Paweł Karpiński
1989	Gorzka miłość	księżna Jadwiga Święcicka	Czesław Petelski
1990	Franka – żona Chama (Franka: zhena Khama)	Franka	Dmitriy Zaytsev
1991	Kuchnia Polska	hrabianka Sobańska, matka chrzestna Ani Biesiekierskiej	Jacek Bromski
1993–1994	Zespół adwokacki	dr Monika Janicka, żona Krzysztofa	Andrzej Kotkowski
1994	Bank nie z tej ziemi	Gerda	Waldemar Dziki, Paweł Sala
1995	Dwa światy (Spellbinder)	Marna	Noel Price
2000	Sukces	była żona Jakubowskiego	Andrzej Kostenko
2000–2001, 2004, 2007–2008, 2010	Na dobre i na złe	doktor Hanna Kalinowska, pediatra, lekarka na oddziale noworodków	różni
2002–2007	Samo życie	mecenas Mariola Strzelecka, prawnik rodziny Rowickich	różni
2003	Zaginiona	Elżbieta Krajewska, matka Michała, przyjaciółka Tokarskich	Andrzej Kostenko
	Psie serce	Sylwia, była żona Wiktora	Andrzej Kotkowski, Adek Drabiński
2004	Glina	Barbara Kralska, dyrektor hotelu	Władysław Pasikowski
2005	Pensjonat pod Różą	Kawecka, matka Justyny	Mirosław Bork
	Tak miało być	Siłecka	Agnieszka Trzos
2006–2007	Kopciuszek	Tarnowska	Jerzy Łukaszewicz, Radosław Piwowarski
2007	Determinator	Teresa Rawicz	Mirosław Gronowski
2007–2008	Pierwsza miłość	Lidia z Sapiehów Wiśniowiecka, matka Przemka, niewidomego dja Radia „Hexen”	Okił Khamidow
2008	Kryminalni (odc. 92)	Jadwiga, matka Elizy	Maciej Pieprzyca
2009	Ranczo (odc. 43)	Holenderka	Wojciech Adamczyk
	Miasto z morza (odc. 2 i 4)	letniczka zainteresowana parcelą Konki	Andrzej Kotkowski
2009–2016	Barwy szczęścia	Alina Rybińska, matka Ksawerego	różni
2014	Prawo Agaty (odc. 77)	Halicka, babka Antka	Jacek Borcuch
	Na krawędzi 2 (odc. 8)	lekarka	Maciej Dutkiewicz
2015–2016	Przyjaciółki	pani prezes, matka Lechickiego	Grzegorz Kuczeriszka
2019	DNA (odc. 2 i 3)	Renata, matka Tadka	?
2019	39 i pół tygodnia (odc. 7)	Olga, matka Ewy	różni

Przypisy

1. Hanna Dunowska Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-08-01]. (ang.).
2. Nie żyje Hanna Dunowska. Aktorka miała 60 lat. MSN. [dostęp 2019-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-02)]. (pol.).
3. Hanna Dunowska. Listal. [dostęp 2019-08-01]. (ang.).
4. Hanna Dunowska była gwiazdą programu „Czar par”. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-03)]. (pol.).
5. Personalidade: Hanna Dunowska (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2018-03-14]. (port.).
6. Hanna Dunowska životopis. FDb.cz. [dostęp 2018-03-14]. (cz.).
7. Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 23, 6 czerwca 2012, s. 32–33.
8. Sergiusz Królak (2019-07-21): Prowadziła „Czar par” z Krzysztofem Ibiszem. Po latach porzuciła pracę w telewizji, by ratować skłócone małżeństwa. Plejada.pl. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-01)]. (pol.).
9. Aktorka „Barw szczęścia” pokonała nowotwór!. Fakt.pl. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)]. (pol.).
10. Robert Choiński (2019-08-02): Hanna Dunowska nie żyje. Kim była prywatnie i zawodowo?. „Gala”. [dostęp 2019-08-04]. [zarchiwizowane (2019-08-04)]. (pol.).
11. Dominik Kwaśnik (2019-08-02): Hanna Dunowska przed śmiercią ujawniła przygnębiające kulisy małżeństwa. Nowotwór zmienił jej podejście do życia. pikio.pl. [dostęp 2019-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-03)]. (pol.).
12. Olga Figaszewska (2019-08-02): Hanna Dunowska nie żyje. Aktorka miała 60 lat. „Viva!”. [dostęp 2019-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-03)]. (pol.).
13. Nie żyje Hanna Dunowska. Aktorka miała 60 lat. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-03)]. (pol.).
14. Znamy datę pogrzebu Hanny Dunowskiej. Onet.pl. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-13)]. (pol.).
15. Pogrzeb Hanny Dunowskiej. Pożegnały ją gwiazdy kina i telewizji. „Super Express”. [dostęp 2019-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-14)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Hanna Dunowska w bazie IMDb (ang.)
• Hanna Dunowska w bazie Filmweb
• Hanna Dunowska w bazie filmpolski.pl
• Hanna Dunowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000370813413
• VIAF: 250193486
• GND: 1062391381
• PLWABN: 9810638872405606
• NUKAT: n2011043769

Encyklopedie internetowe:

• ETP: 2437

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 117291