Grotowice (Opole)

Kościół pw. NMP Królowej Polski

Grotowice (niem. Gräfenort) - dawniej wieś między Opolem a Krapkowicami nad Odrą, obecnie najdalej wysunięta na południe dzielnica Opola, wraz z osiedlem Metalchem ok. 3,3 tys. mieszkańców.

Historia Grotowic sięga roku 1770, gdy na mocy edyktu króla Prus ustanowiono Gräfenort, czyli "hrabiowską miejscowość" lub "osadę hrabiego". W roku 1772, po wykarczowaniu lasu na którego terenie miała powstać wieś, sprowadzono osadników niemieckich - około 20 rodzin - głównie z Frankonii, Hesji i Wirtembergii. Nazwa niemiecka dość szybko została przyjęta do języka polskiego jako Grewnot i była używana równolegle z urzędową nazwą Gräfenort^[1]. W czasie plebiscytu w 1921 roku 251 osób głosowało za Niemcami, a 25 za Polską^[2]. Od 1947 roku obowiązuje pseudopatronimiczna nazwa Grotowice (od nazwiska Grot). 30 października 1975 Grotowice stały się częścią Opola^[3], choć mniejszą część (79 ha) Grotowic włączono do Opola już 1 października 1974^[4].

Grotowice od północy sąsiadują z Groszowicami. Znany ośrodek przemysłu metalurgicznego Metalchem, spore osiedle mieszkaniowe na pograniczu dzielnicy z Groszowicami, stacja kolejowa Opole Grotowice oraz kościół filialny pw. NMP Królowej Polski (należący od 2009 do parafii Metalchem, wcześniej do parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Opolu-Groszowicach) - do 1945 r. będący własnością protestantów.

Dojazd autobusami miejskimi linii nr 7, 8, 12, N2. Ulica Oświęcimska stanowi fragment drogi wojewódzkiej nr 423.

Przypisy

1. Smolorz D., Kordecki M.: Górny Śląsk. 20 historii z XX wieku. Gliwice: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2012, s. 89-90. ISBN 978-83-60470-29-9.
2. Landkreis Oppeln. [dostęp 2017-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-24)].
3. Dz.U. 1975 nr 35 poz. 198
4. Dz.U. 1974 nr 31 poz. 185