Giuseppe Spina (ur. 11 marca 1756 w Sarzanie, zm. 13 listopada 1828 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 11 marca 1756 roku w Sarzanie, jako syn Giovanniego Francesca Spiny i Eugenii Marii Spiny[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 13 listopada 1796 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Giuseppe Maria Doria Pamphili zlecił mu przygotowanie ucieczki Piusa VI do Genui i gdy doszło to do skutku, Spina został papieskim majordomusem[1]. 10 czerwca 1798 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Koryntu, a 30 września przyjął sakrę[2]. Został asystentem Tronu Papieskiego i towarzyszył podróży Piusa VI do Francji, gdzie obaj zostali osadzie w Valence[1]. Udzielił papieżowi ostatnich sakramentów, a po śmierci Piusa, zorganizował pogrzeb[1]. Na prośbę Napoleona przewodził delegacji do Paryża, która miała opracować prawa regulujące stosunki Francji ze Stolicą Piotrową[1]. 23 lutego 1801 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Promocja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 29 marca 1802 roku i nadano mu kościół tytularny Sant’Agnese fuori le mura[2]. W tym samym roku został mianowany arcybiskupem Genui[2]. Wziął udział w ślubie cesarza z Marią Ludwiką Austriaczką, dzięki czemu pozwolono mu nosić czerwony strój kardynalski[1]. W 1811 roku wziął udział we francuskim soborze biskupów, gdzie zabiegał o uwolnienie Piusa VII[1]. W 1816 roku zrezygnował z zarządzania archidiecezją, a dwa lata później został legatem w Bolonii[1]. 21 lutego 1820 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina[2]. Pięć lat później został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości[1]. Zmarł 13 listopada 1828 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Prefekci Trybunału
Sygnatury Sprawiedliwości |
|
|---|
| Prefekci Sygnatury Łaski |
|
|---|
Prefekci Najwyższego
Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908) |
|
|---|
