Giovanni Arcimboldi (ur. w 1426 w Parmie, zm. 2 października 1488 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1426 roku w Parmie, jako syn Nicolòa Arcimboldo i Orsiny Canossy[1][2]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. W młodości poślubił Briseide Pietrasanta, z którą miał syna Luigiego[2]. Pełnił funkcję senatora i ambasadora Księstwa Mediolanu przy Stolicy Piotrowej[1]. Gdy owdowiał, wstąpił do stanu duchwnego i w 1461 roku przyjął święcenia niższe, a pięć lat później – święcenia subdiakonatu[1]. Następnie został protonotariuszem apostolskim i kanonikiem kapituły w Piacenzy[1]. 20 listopada 1468 roku został wybrany biskupem Novary[3]. Wkrótce po objęciu diecezji wrócił do Mediolanu, by ponownie objąć funkcję ambasadora[1][2]. 7 maja 1473 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[3][2]. Po przybyciu do Rzymu, objął funkcje prefekta Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości i kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Był legatem w Perugii, Królestwie Węgier i Królestwie Niemieckim[1][2]. W 1484 roku został arcybiskupem Mediolanu[3][2]. Zmarł 2 października 1488 roku w Rzymie[1][2].
Przypisy
Biskupi Mediolanu |
|
---|
Arcybiskupi Mediolanu |
|
---|
Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości |
|
---|
Prefekci Sygnatury Łaski |
|
---|
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908) |
|
---|