Pochodził z ubogiej rodziny tkaczy, do gimnazjum uczęszczał w Hildesheim, w latach 1856–1858 pracował jako telegrafista w hanowerskiej służbie państwowej. W latach 1858–1861 studiował w teologiczno-filozoficznym zakładzie naukowym w Hildesheim, święcenia kapłańskie otrzymał w 1862. Później był wikariuszem szkolnym w miejscowości Henneckenrode położonej w gminie Holle oraz wikariuszem w Detfurcie. W 1865 został pomocnikiem przy wikariacie generalnym w Hildesheim. W 1872 roku mianowany wikariuszem generalnym i kanonikiem, a w 1881 roku biskupemFuldy.
Były to czasy, w których prasa atakowała duchowieństwo posłuszne papieżowi – rozkwitał ultramontanizm. Biskup Kopp zachowywał lojalny stosunek do rządu pruskiego, który wówczas wprowadzał swoimi ustawami reformy kościelne. Kopp w swoim stanowisku był popierany przez papieża Leona XIII.
Papież mianował go w 1887, za zgodą rządu pruskiego, księciem-biskupem Wrocławia. 16 stycznia 1893 Leon XIII mianował go kardynałem z tytularnym kościołem Sant’ Agnese fuori le mura.
↑J. Gruchała, Koło Polskie w austriackiej Radzie Państwa wobec kwestii czeskiej i Śląska Cieszyńskiego (1879-1899), Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1982, s. 123–124.
↑Mieczysław Pater: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku. Katowice 1996, s. 191.
