Geomyini

Geomyini
Bonaparte, 1845[1]
Przedstawiciel plemienia – goffer brunatny (Geomys personatus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	bobrokształtne
Rodzina	gofferowate
Podrodzina	Geomyinae
Plemię	Geomyini
Typ nomenklatoryczny
Geomys Rafinesque, 1817
Synonimy Pseudotomina[a] J.E. Gray, 1825[2] Saccophoreæ[b] Lesson, 1842[3] Geomina[c] Bonaparte, 1845[1] Geomyina: Bonaparte, 1850[4] Pseudostomina: P. Gervais, 1852[5] Pseudostomidae: P. Gervais, 1853[6] Geomyinae: S.F. Baird, 1857[7] Geomyini: Lilljeborg, 1866[8] Geomyidae: Gill, 1872[9] Geomyini: Winge, 1887[10] Geomyoidea: Weber, 1904[11] Geomyini: R.J. Russell, 1968[12]
Rodzaje
7 rodzajów (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Geomyini – plemię^[13][14] ssaków z podrodziny Geomyinae w obrębie rodziny gofferowatych (Geomyidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej, Ameryce Środkowej i północnej Ameryce Południowej^[14].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[15][13][16]:

• Geomys Rafinesque, 1817 – goffer
• Zygogeomys Merriam, 1895 – tuzo – jedynym przedstawicielem jest Zygogeomys trichopus Merriam, 1895 – tuzo leśny
• Orthogeomys Merriam, 1895 – taltuza – jedynym przedstawicielem jest Orthogeomys grandis (O. Thomas, 1893) – taltuza olbrzymia
• Heterogeomys Merriam, 1895
• Pappogeomys Merriam, 1895 – goffertak – jedynym przedstawicielem jest Pappogeomys bulleri (O. Thomas, 1892) – goffertak stokowy
• Cratogeomys Merriam, 1895 – gofferowiec

Opisano również rodzaj wymarły^[17]:

• Pliogeomys Hibbard, 1954

Uwagi

1. Typ nomenklatoryczny: Pseudostoma Say, 1823 (= Geomys Rafinesque, 1817).
2. Definiacja taksonu nie opiera się na nazwie rodzajowej.
3. Pisownia oryginalna.

Przypisy

1. Ch.-L. Bonaparte: Catalogo metodico dei mammiferi europei. Milano: Luigi di Giacomo Pirola, 1845, s. 5. (fr.).
2. J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 342, 1825. (ang.). 
3. R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 118. (fr.).
4. Ch.-L. Bonaparte: Conspectus systematum: Mastozoölogiae. Editio altera reformata. Ornithologiae. Editio reformata additis synonymi Grayanis et Selysanis. Herpetologiae et amphibiologiae. Editio altera reformata. Icthyologiae. Editio reformata. Lugduni Batavorum: E.J. Brille, 1850, s. tabela. (łac.).
5. P. Gervais: Zoologie et paléontologie françaises (animaux vertébrés) ou nouvelles recherches sur les animaux vivants et fossiles de la France. T. 1: Contenant l’énumération méthodique et descriptive des espèces ainsi que les principes de leur distribution géographique et paléontologique. Paris: Arthus Bertrand, 1852, s. 17. (fr.).
6. P. Gervais. Description ostéologique de l’anomalurus et remarques sur la classification naturelle des rongeurs. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Troisième série. 20, s. 245, 1853. (fr.). 
7. S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 366. (ang.).
8. W. Lilljeborg: Systematisk öfversigt af de gnagande däggdjuren, glires. Uppsala: Kongl. Akad. boktryckeriet, 1866, s. 34. (szw.).
9. T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 21, 1872. (ang.). 
10. H. Winge: Jordfundne og nulevende Gnavere (Rodentia) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilian. Med Udsigt over Gnavernes indbyrdes Slægtskab. Kjøbenhavn: F. Dreyer, 1887, s. 109. (duń.).
11. M. Weber: Die Säugetiere. Einführuing in die Anatomie und Systematik der recenten und fossilen Mammalia. Jena: Gustav Fischer, 1904, s. 498. (niem.).
12. R.J. Russell Jr.. Evolution and classification of the pocket gophers of the subfamily Geomyinae. „University of Kansas Publications, Museum of Natural History”. 16 (6), s. 521, 1968. (ang.). 
13. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 308–312. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
14. M. Hafner: Family Geomyidae (Pocket Gophers). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 257–269. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
15. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
16. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 222–229. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
17. C.W. Hibbard. A new Pliocene vertebrate fauna from Oklahoma. „Papers of the Michigan Academy of Science, Arts, and Letters”. 39, s. 353, 1954. (ang.).