Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Fulton (1919)

Fulton (Q110)
Ilustracja
„Fulton”
Klasa

okręt podwodny

Typ

Joessel

Historia
Stocznia

Arsenal de Cherbourg

Położenie stępki

listopad 1913

Wodowanie

1 kwietnia 1919

 Marine nationale
Wejście do służby

lipiec 1920

Wycofanie ze służby

lipiec 1935

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


870 ton
1247 t

Długość

74 m

Szerokość

6,4 m

Zanurzenie

3,62 m

Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 2700 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16,5 węzła
11 w.

Zasięg

powierzchnia: 4300 Mm przy 10 w.
zanurzenie: 125 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
2 działa kal. 75 mm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe

8 x 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie, 2 zewnętrzne)

Załoga

47

Multimedia w Wikimedia Commons

Fulton (Q110) – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu okresu międzywojennego, druga jednostka typu Joessel. Została zwodowana 1 kwietnia 1919 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w lipcu 1920 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1935 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Fulton” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1914 roku[1][2]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot, lekko modyfikując swój poprzedni projekt Gustave Zédé, zakładając zastosowanie dwóch turbin parowych systemu Parsonsa(inne języki) o mocy 2000 koni mechanicznych (KM) każda przy niewielkim wzroście wyporności[3]. W trakcie budowy z pomysłu zrezygnowano, wyposażając okręt w silniki Diesla[1][3][a].

„Fulton” był dużym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 74 metry, szerokość 6,4 metra i zanurzenie 3,62 metra[1][4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 870 ton, a w zanurzeniu 1247 ton[1][4]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa 8-cylindrowe silniki Diesla Schneider-Carels o łącznej mocy 2700 KM[1][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 1640 KM[4][5]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła na powierzchni i 11 węzłów w zanurzeniu[5][6][b]. Zasięg wynosił 4300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 125 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][5].

Okręt wyposażony był w osiem wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 10 torped oraz dwa pokładowe działa kal. 75 mm[4][5][7]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 43 podoficerów i marynarzy[1][5].

Budowa i przebieg służby

„Fulton” zbudowany został w Arsenale w Cherbourgu[4][8]. Stępkę okrętu położono w listopadzie 1913 roku[1], został zwodowany 1 kwietnia 1919 roku[4][5], a ukończono go w lipcu 1920 roku[1]. Okręt otrzymał nazwę na cześć amerykańskiego konstruktora okrętowego Roberta Fultona i numer burtowy Q110[4][6].

Po ukończeniu okręt poddano modernizacji: otrzymał nowy kiosk, mostek i dwa peryskopy o długości 7,5 m (w kiosku) i 9,5 m (w centrali)[1][2].

Okręt pełnił służbę na Atlantyku do początku lat 30., a następnie został przeniesiony do Indochin[3]. Zakończył służbę w lipcu 1935 roku i został skreślony z listy floty[1][4][c].

Uwagi

  1. ↑ Przeznaczone dla okrętów typu Joessel turbiny parowe zostały później zamontowane na eskortowcach typu Oise[1][2].
  2. ↑ Podczas prób okręt osiągnął prędkość 17,5 węzła[2].
  3. ↑ Paul E. Fontenoy podaje, że okręt wycofano ze służby w maju 1936 roku[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 158.
  2. ↑ a b c d Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 212.
  3. ↑ a b c d Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 89.
  4. ↑ a b c d e f g h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
  5. ↑ a b c d e f g Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.
  6. ↑ a b Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  7. ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
  8. ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
  • Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
Okręty podwodne typu Joessel

Francja

Kembali kehalaman sebelumnya