Fulmar południowy[4] (Fulmarus glacialoides) – gatunek morskiego ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), występujący na oceanach półkuli południowej. Nie jest zagrożony. Jest to gatunek monotypowy[2][5].
Wygląd
Długie skrzydła i krępy tułów. Dziób silny, w większości różowy, z czarnym końcem. Pióra białe z szarym odcieniem na potylicy, piersi i bokach. Kantar ciemniejszy. Płaszcz, kuper i ogon niebieskawoszare, podobnie jak wierzch skrzydeł. Tylna krawędź skrzydeł czarno obrzeżona. Na końcach lotek I rzędu czarne plamy różnej wielkości. Spód skrzydeł w większości biały.
Rozmiary
Długość ciała 46–50 cm, rozpiętość skrzydeł 114–120 cm. Masa ciała: samce 720–1180 g, samice 720–1020 g[2].
Wytrwale szybuje na usztywnionych skrzydłach. Często spotykany w stadach. Żywi się głównie skorupiakami, rybami i głowonogami. Większość ofiar chwyta z powierzchni wody. Towarzyszy trawlerom na oceanach i zjada też odpadki kuchenne ze statków. Sezon lęgowy rozpoczyna się w listopadzie. Gnieździ się kolonijnie na stromych skalistych zboczach i urwistych klifach, na osłoniętych półkach skalnych lub w szczelinach[3].
Status
IUCN uznaje fulmara południowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2004 roku szacowano liczebność światowej populacji na około 4 miliony osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
↑ abcCarboneras, C., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Southern Fulmar (Fulmarus glacialoides). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-25].
