Córka Michała (1878–1956) i Marii Denisów (Dynysów). W wieku 14 lat występowała w chórze Towarzystwa Śpiewaczego Bojan w Borysławiu. W 1926 roku Józef Stadnik zaangażował ją do Teatru Kooperatywa (dawniej Ruska Besida) we Lwowie. W latach 1928–1941 i 1944–1945 współpracowała jako śpiewaczka z Operą Lwowską[1]. W 1930 roku wyszła za Jana Słoniewskiego, perkusistę operetkowej orkiestry. W pierwszych latach pracy w gmachu opery, rozpoczęła studia w lwowskim konserwatorium, w klasie śpiewu Romana Lubienieckiego. Naukę jednak przerwała i kontynuowała ją dopiero w 1934 roku. Gdy Opera Lwowska po dłuższej przerwie wznowiła działalność, powierzano jej epizodyczne partie solowe w: FauścieCh. Gounoda (Marta), Cyruliku sewilskimG. Rossiniego (Marcelina), Damie pikowejP. Czajkowskiego (Guwernantka). W 1938 roku wygrała Ogólnopolski Konkurs Stypendystów Min. WRiOP i odtąd śpiewała partie solowe, m.in. w oratoriach oraz w IX SymfoniiL. van Beethovena. 22 czerwca1939 roku w CarmenG. Bizeta (przedstawienie klasy operowej Konserwatorium) odtwarzała rolę tytułową uzyskując dyplom z odznaczeniem. W 1941 roku została deputowaną do Rady Miejskiej Lwowa. W latach 1945–1948 współpracowała jako solistka z Operą Śląską[1], wykonując pierwszoplanowe partie mezzosopranowe (główna rola w Carmen, Amneris w AidzieG. Verdiego i Suzuki w Madam ButterflyG. Pucciniego). Po sezonie spędzonym w zespole Opery Poznańskiej (1948/49) związała się z Operą Warszawską (1949–1970)[1]. W tym okresie zasłynęła, m.in. rolami: Wdowy w GoplanieW. Żeleńskiego (1949), Cześnikowej w Strasznym DworzeS. Moniuszki (od 1950 roku wykonała ją 159 razy), Starej Hrabiny w Damie pikowejP. Czajkowskiego (1955), Ortrudy w LohengrinieR. Wagnera (1956), czy Azuceny w Trubadurze G. Verdiego (1959) oraz zyskała uznanie znawców i krytyków. W 1962 roku wystąpiła w filmie Dziewczyna z dobrego domu (reż. A. Bohdziewicz)[2].
Zmarła 3 maja 1992 roku w Warszawie, pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 124-4-4)[3].
