Syn Michała i Katarzyny z domu Smoleniec[1]. Na początku listopada 1918 r. wstąpił do Tajnej Organizacji Wojskowej w Lubaczowie. Brał czynny udział w walkach o wyzwolenie Lubaczowa i w wojnie polsko-bolszewickiej (do 8 listopada 1920). Ukończył gimnazjum realne we Lwowie i w 1921 r. uzyskał maturę. Następnie studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Tytuł inżyniera mechanika uzyskał w 1926 r. Doktoryzował się w 1929 r. na Politechnice w Akwizgranie, gdzie obronił pracę pt. O pracy śmigła w strumieniu skośnym.
Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany wraz z wytwórnią PZL do Rumunii, gdzie zajmował się ustalaniem liczby sprzętu lotniczego ewakuowanego do Rumunii. W 1940 r. powrócił do Warszawy i do 1944 r. wykładał w Szkole Inżynierskiej Wawelberga.
Po wojnie, w latach 1945–1947, pracował w Szkole Wawelberga i Rotwanda, od 1947 r. rozpoczął pracę w Katedrze Budowy Samolotów Politechniki Warszawskiej. W 1948 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w grudniu 1956 r. został mianowany profesorem zwyczajnym.
W 1950 r. został odsunięty od pracy w przemyśle lotniczym z powodów politycznych, poświęcił się pracy pedagogicznej i naukowej na Politechnice Warszawskiej.
W 1958 r. został członkiem korespondentem, a w 1964 r. członkiem rzeczywistym PAN[3]. Był członkiem krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych, m.in.: Royal Aeronautical Society oraz American Institute of Aeronautical and Space Sciences.
28 października 2012 r. w Lisich Jamach odbyła się uroczystość nadania imienia prof. Franciszka Misztala Publicznemu Gimnazjum w Lisich Jamach, przekazanie oraz poświęcenie sztandaru Gimnazjum i odsłonięcie tablicy pamiątkowej ku czci profesora Franciszka Misztala[8].
Przypisy
↑Problemy rozwoju samolotu MD-12. „Polska Technika Lotnicza. Materiały historyczne”. 6/2004, s. 20–21, 2004. Warszawa: SMIL.
_01.JPG)
