Sezon 1951 Formuły 1 – drugi sezon Formuły 1, trwający od 27 maja do 28 października 1951.
Lista startowa
Zespół
|
Konstruktor
|
Podwozie
|
Silnik
|
Opony
|
Kierowcy
|
Rundy
|
Ecurie Belge
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Johnny Claes
|
1, 3-8
|
Philippe Étancelin (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Philippe Étancelin
|
1, 3-4, 6-8
|
Yves Giraud-Cabantous (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Yves Giraud-Cabantous
|
1, 3-4, 6-8
|
Guy Mairesse
|
1, 4
|
Ecurie Rosier
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Louis Rosier
|
1, 3-8
|
Henri Louveau
|
1
|
Louis Chiron
|
3-8
|
HWMotors
|
HWM-Alta
|
51
|
Alta F2 2.0 L4
|
D
|
George Abecassis
|
1
|
Stirling Moss
|
1
|
Scuderia Ferrari
|
Ferrari
|
375
|
Ferrari 375 4.5 V12
|
P E
|
Luigi Villoresi
|
1, 3-8
|
Alberto Ascari
|
1, 3-8
|
Piero Taruffi
|
1, 3, 6-8
|
José Froilán González
|
4-8
|
Alfa Romeo SpA
|
Alfa Romeo
|
159
|
Alfa Romeo 158 1.5 L8s
|
P
|
Giuseppe Farina
|
1, 3-8
|
Juan Manuel Fangio
|
1, 3-8
|
Toulo de Graffenried
|
1, 7-8
|
Consalvo Sanesi
|
1, 3-5
|
Luigi Fagioli
|
4
|
Felice Bonetto
|
5-8
|
Paul Pietsch[a]
|
6
|
Enrico Platé
|
Maserati
|
4CLT/48
|
Maserati 4CLT 1.5 L4s
|
P
|
Louis Chiron
|
1
|
Harry Schell
|
1, 4
|
Toulo de Graffenried
|
4, 6
|
Paul Pietsch[a]
|
6
|
Écurie Espadon
|
Ferrari
|
212
|
Ferrari 212 2.5 V12
|
P
|
Rudolf Fischer
|
1, 6-7
|
José Froilán González (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
José Froilán González
|
1
|
Peter Hirt (prywatnie)
|
Veritas
|
Meteor
|
Veritas 2.0 L6
|
P
|
Peter Hirt
|
1
|
Ecurie Belgique
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
André Pilette
|
3
|
Jacques Swaters
|
6-7
|
Pierre Levegh (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Pierre Levegh
|
3, 6-7
|
Graham Whitehead (prywatnie)
|
Ferrari
|
125
|
Ferrari 125 1.5 V12s
|
D
|
Peter Whitehead
|
4
|
GA Vandervell
|
Ferrari
|
375 tw
|
Ferrari 375 4.5 V12
|
P
|
Reg Parnell
|
4
|
Peter Whitehead
|
5
|
Equipe Gordini
|
Simca-Gordini
|
T15 T11
|
Gordini 15C 1.5 L4s
|
E
|
Robert Manzon
|
4, 6-8
|
Maurice Trintignant
|
4, 6-8
|
André Simon
|
4, 6-8
|
Aldo Gordini
|
4
|
Jean Behra
|
7
|
Eugène Chaboud (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Eugène Chaboud
|
4
|
Scuderia Milano
|
Maserati-Speluzzi
|
4CLT/50
|
Speluzzi 1.5 L4
|
P
|
Onofre Marimón
|
4
|
Francisco Godia
|
8
|
Juan Jover
|
8
|
Joe Kelly (prywatnie)
|
Alta
|
GP
|
Alta 1.5 L4s
|
D
|
Joe Kelly
|
5
|
BRM Ltd
|
BRM
|
P15
|
BRM P15 1.5 V16s
|
D
|
Reg Parnell
|
5, 7
|
Peter Walker
|
5
|
Ken Richardson
|
7
|
Hans Stuck
|
7
|
Bob Gerard (prywatnie)
|
ERA
|
B
|
ERA 1.5 L6s
|
D
|
Bob Gerard
|
5
|
Brian Shawe-Taylor (prywatnie)
|
ERA
|
B
|
ERA 1.5 L6s
|
D
|
Brian Shawe-Taylor
|
5
|
Scuderia Ambrosiana
|
Maserati
|
4CLT/48
|
Maserati 4CLT 1.5 L4s
|
D
|
David Murray
|
5-6
|
John James (prywatnie)
|
Maserati
|
4CLT/48
|
Maserati 4CLT 1.5 L4s
|
D
|
John James
|
5
|
Philip Fotheringham-Parker (prywatnie)
|
Maserati
|
4CL
|
Maserati 4CLT 1.5 L4s
|
D
|
Philip Fotheringham-Parker
|
5
|
Duncan Hamilton (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Duncan Hamilton
|
5-6
|
Antonio Branca (prywatnie)
|
Maserati
|
4CLT/48
|
Maserati 4CLT 1.5 L4s
|
P
|
Toni Branca
|
6
|
Francisco Landi (prywatnie)
|
Ferrari
|
375
|
Ferrari 375 4.5 V12
|
P
|
Chico Landi
|
7
|
Peter Whitehead (prywatnie)
|
Ferrari
|
125
|
Ferrari 125 1.5 V12s
|
D
|
Peter Whitehead
|
1, 7
|
OSCA Automobili
|
OSCA
|
4500G
|
OSCA 4500 4.5 V12
|
P
|
Franco Rol
|
7
|
Birabongse Bhanudej (prywatnie)
|
Maserati-OSCA
|
4CLT/48
|
OSCA 4500 4.5 V12
|
P
|
Birabongse Bhanudej
|
8
|
Georges Grignard (prywatnie)
|
Talbot-Lago
|
T26C
|
Talbot 23CV 4.5 L6
|
D
|
Georges Grignard
|
8
|
- ↑ a b Paul Pietsch podczas treningów jeździł w zespole Enrico Platé, lecz w kwalifikacjach i wyścigu ścigał się w Alfie Romeo.
Eliminacje
Wyniki
Klasyfikacja kierowców
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
|
Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
Nie prekwalifikował się (NPK)
|
Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
Wykluczony (WYK/EX)
|
Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
Kontuzjowany (K/INJ)
|
Wyścig odwołany (OD/C)
|
Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
Nie przybył (NP/DNA)
|
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
Nie został zgłoszony (–)
|
Pogrubienie
|
Start z pole position
|
Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
†
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
*
|
Sezon w trakcie
|
1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Punktacja:
Wyścig: 8-6-4-3-2 (pięć pierwszych pozycji)
Najszybsze okrążenie: 1 punkt
Do klasyfikacji zaliczano 4 najlepszych wyników. W nawiasach podano wyniki, które nie liczyły się do klasyfikacji (w przypadku poszczególnych wyników) oraz łączna liczba punktów, gdyby liczyć wszystkie wyścigi.
‡ – samochód dzielony między kierowców.
Statystyki
Kierowcy
* Liczone były tylko 4 najlepsze wyniki w sezonie
Konstruktorzy
Klasyfikację konstruktorów wprowadzono w 1958 r.