Ford F-Series I - tyłFord F-Series I Panel VanFord F4 I
Forda F-Series I została zaprezentowany po raz pierwszy w 1947 roku.
Pod koniec 1947 roku północnoamerykański oddział Forda przedstawił pierwszą powojenną półciężarówkę w postaci pierwszej generacji serii modelowej F-Series.
Samochód został zbudowany na bazie nowej platformy opracowanej także z myślą o bratniej marce Mercury, która posłużyła modelowi M-Series[1].
Pierwsza generacja F-Series wyróżniała się zaokrąglonymi, obłymi błotnikami, a także okrągłymi, wąsko rozstawionymi reflektorami i dużą atrapą chłodnicy malowaną w kolorze nadwozia. Ponadto, przód wyróżniała zwężana ku przodowi, zaokrąglona maska. Gama wariantów nadwoziowych składała się z ośmiu wersji, które różniły się wielkością i rozstawami osi[2].
Ford F-Series II - tyłFord F-Series II Panel VanFord F-350 II
Ford F-Series II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1952 roku.
Druga generacja Forda F-Series przeszła ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika, zyskując łagodniej zaakcentowane proporcje nadwozia, ponownie z wyraźnie zaznaczonymi przednimi oraz tylnymi błotnikami. Istotne zmiany objęły pas przedni, który zyskał szerzej rozstawione reflektory, a także charakterystyczną poprzeczkę biegnącą przez całą szerokość nadwozia[3].
Podobnie jak w przypadku poprzednika, Ford F-Series II składała się z kilku wariantów, które odróżniały się wielkością nadwozia, rozstawami osi i dopuszczalną ładownością przedziału transportowego[4].
Ford F-Series III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1956 roku.
Trzecia generacja F-Series powstała według gruntownie odświeżonej koncepcji, zyskując dłuższe, szersze i masywniejsze nadwozie. Pas przedni otrzymał zwarty kształt, będąc pionowo ściętym. Linia okien została poprowadzona wyżej, a przedział transportowy stał się przestronniejszy. Zniknęły wyraźnie zaznaczone nadkola na rzecz prostszych linii[5].
Oferta nadwoziowa składała się zarówno z podstawowego pickupa, jak i większych wersji ciężarowych charakteryzujących się wyższym i dłuższym nadwoziem[6].
Ford F-Series IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.
Czwarta odsłona F-Series pod kątem proporcji nadwozia i stylistyki była rozwinięciem koncepcji z poprzedniego modelu. Ponownie pojawiła się masywna sylwetka z dużą, wysoko osadzoną maską, a także wysoko poprowadzoną linią szyb i dużym przedziałem transportowym.
Charakterystyczną cechą stylistyki stała się duża, chromowana atrapa chłodnicy z nisko osadzonymi okrągłymi reflektorami, a także duży napis "FORD" na klapie przedziału transportowego. Ponadto, samochód cechowała charakterystycznie zaokrąglona kabina pasażerska w stylu Unibody design[7].
Ford F-Series V - tyłFord F-250 Vbrazylijski Ford F-1000 Galáxia
Ford F-Series V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
Piąta generacja F-Series była głęboko zmodernizowanym poprzednikiem, będąc gruntownie przestylizowanym rozwinięciem zastosowanej już w 1961 roku koncepcji. Z przodu pojawiła się większa, chromowana atrapa chłodnicy z poziomo ulokowanymi poprzeczkami, a okrągłe reflektory pozostały szeroko rozstawione[8].
Charakterystycznym rozwiązaniem było dwukolorowe malowanie nadwozia dostępne opcjonalnie. Podobnie jak dotychczas, F-Series V oferowany był różnych wariantach nadwoziowych cechujących się m.in. różnymi rozstawami osi i wysokością nadwozia[9].
Brazylia
Na rynku brazylijskim piąta generacja Forda produkowana była o 20 lat dłużej w stosunku do oryginalnego wariantu w Ameryce Północnej, do 1992 roku pod nazwą Ford F1000[10].
W międzyczasie samochód przeszedł liczne modernizacje nadwozia, obejmujące głównie wygląd pasa przedniego w celu nadania mu nowocześniejszych kształtów. Samochód był bazą do licznych konwersji dokonywanych przez lokalne, brazylijskie przedsiębiorstwa, na czele z odmianą sedan o przydomku Galáxia, którą wykonało Auto Renovadora Boff.
Ford F-Series VI - tyłFord F-350 VIFord F-Series VI po liftingu
Ford F-Series VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.
F-Series szóstej generacji ponownie przeszedł ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika. Pas przedni zdobiła tym razem duża, dwuczęściowa atrapa chłodnicy w czarnym kolorze, którą dzieliła chromowana poprzeczka. Ponadto, nad nią znajdowały się oddzielne klosze kierunkowskazów, a reflektory po raz ostatni miały okrągły kształt[11].
Lifting
W 1978 roku Ford przedstawił F-Series szóstej generacji po obszernej modernizacji, która objęła wygląd pasa przedniego. Po raz pierwszy w historii, pełnowymiarowy pickup marki otrzymał prostokątne reflektory. Ponadto zmienił się kształt atrapy chłodnicy i zderzaka[12].
Modele
F100, F101, F102, F103, F104, F105, F106, F107, F108, F109, F10N – ładowność ½ tony
Ford F-Series VII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.
Siódma generacja Forda F-Series przeszła głęboki zakres zmian w stosunku do poprzednika. Nadwozie zyskało bardziej kanciaste kształty, z dużą atrapą chłodnicy utrzymaną w motywie kraty. Pas przedni zdobyły wyżej osadzone kanciaste reflektory, a kierunkowskazy zostały tym razem umieszczone pod nimi[13].
Medium Truck
Oferta cięższych i większych wariantów ciężarowych tym razem w dużym stopniu odróżniała się wizualnie od podstawowego F-Series, mając wyraźnie wyższą karoserię i inną stylistykę pasa przedniego[14].
Ford F-Series VIII - tyłFord F-250 VIIIFord F-Series VIII po liftingu
Ford F-Series VIII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1986 roku.
Ósma generacja Forda F-Series przeszła ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika. Nadwozie zyskało bardziej zaokrąglone kanty, a także większe, dwuczęściowe reflektory o prostokątnym kształcie. Pomarańczowe kierunkowskazy umieszczono na rogach błotników, a zderzaki zostały wykonane z chromu. Tylna część pozostała nieznacznie zmodyfikowana w stosunku do poprzednika[15].
Lifting
W 1990 roku Ford przedstawił F-Series VIII po drobnej modernizacji. Zmieniono wkłady reflektorów, a także pojawiły się jednokolorowe klosze kierunkowskazów[16].
Ford F-Series IX został zaprezentowany po raz pierwszy w 1991 roku.
Dziewiąta generacja Forda F-Series była ponownie głęboko zmodernizowanym modelem z 1979 roku, przechodząc ewolucyjne i mało rozległe zmiany pod kątem wizualnym. Pojawił się nowy pas przedni z większymi, prostokątnymi reflektorami, a także inaczej ukształtowana chromowana atrapa chłodnicy[15]. Kierunkowskazy ponownie umieszczono w pasku poniżej reflektora. W 1996 roku model F-150 zdobył tytuł North American Truck of the Year[17][18].
Medium Duty
Gama nadwoziowa składała się zarówno z podstawowego pickupa, jak i większych wariantów ciężarowych o różnych rozstawach osi. Ponownie zyskały one inny wygląd kabiny pasażerskiej, charakteryzując się zupełnie inną stylistyką[19]. Po raz ostatni w historii ciężarowe warianty F-Series były oferowane jako integralna część tej linii modelowej.
Ford F-Series X - tyłFord F-Series X po liftinguFord F-Series X - tył po liftingu
Ford F-Series X został zaprezentowany po raz pierwszy w 1995 roku.
Dziesiąta generacja Forda F-Series przeszła największą od lat 70. XX wieku restylizację, powstając na zupełnie nowej platformie od podstaw jako nowy model. F-Series X porzucił znane z poprzedników kanciaste proporcje nadwozia na rzecz obłego, zaokrąglonego wyglądu. Motyw ten widoczny był nie tylko w kształcie lamp i atrapy chłodnicy, ale i klamek czy zderzaków[20]. W 1998 roku modele F250 i F350 zostały wcielone do nowej gamy Super Duty.
Lifting
W 1999 roku zadebiutował F-Series X po obszernej modernizacji, w ramach której samochód otrzymał zupełnie inny kształt tylnych lamp - obejmował one większą część błotników i stały się bardziej zaokrąglone. Zmieniły się reż reflektory, zyskując większą powierzchnię[21].
Ford F-Series XI - tyłFord F-Series XI Regular Cab
Ford F-Series XI został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku.
Jedenasta generacja F-Series zyskała masywniejsze, bardziej kanciaste nadwozie. Pas przedni zdobiły duże, kanciaste reflektory, z kolei atrapa chłodnica stała się znacznie większa, również zachowując proporcje prostokąta. Charakterystycznym elementem stało się wcięcie u dołu szyb w pierwszej parze drzwi, a także duże kanciaste klamki[22]. W 2004 roku model F-150 zdobył tytuł North American Truck of the Year[17][18].
Oferta nadwoziowa po raz kolejny opierała się wyłącznie na różnych wariantach wersji pickup, które odróżniały się głównie długością kabiny oraz poziomem wyposażenia. Ciężarowa odmiana była oferowana już równolegle, jako element oddzielnej linii modelowej Super Duty.
Ford F-Series XII - tyłFord F-Series XII po liftinguFord F-150 Raptor
Ford F-Series XII został zaprezentowany po raz pierwszy w 2008 roku.
Podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2008 roku miała miejsce premiera kolejnej, dwunastej generacji F-Series. Samochód przeszedł tym razem ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika, zyskując elementy stylistyczne typowe dla innych modeli Forda oferowanych w Ameryce Północnej. Wielokątne reflektory zyskały u dołu kwadratowe wcięcia, z kolei atrapa chłodnicy wykończona była większą ilością chromu. Motyw wielokątnych lamp widoczny był także z tyłu[23].
Samochód dostępny był w trzech konfiguracjach rozmiarów kabiny pasażerskiej, czterech długościach skrzyni ładunkowej i siedmiu rodzajach wersji wykończenia, co daje łącznie 35 rozmaitych konfiguracji[24]. W 2009 roku model F-150 XII zdobył tytuł North American Truck of the Year[17][18]. Z kolei w maju 2010 roku wyprodukowano 34-milionowy egzemplarz modelu z serii F od początku produkcji[25].
Lifting
W czerwcu 2012 roku Ford F-Series dwunastej generacji przeszedł obszerną moderniację nadwozia, która objęła wygląd przedniego i tylnego pasa, a także kabiny pasażerskiej. Z przodu pojawiły się inne wkłady reflektorów i inny układ atrapy chłodnicy, tylne lampy zyskały nowy układ, a na klapie pojawił się inny wzór[26].
F-150 Raptor
W kwietniu 2013 roku na bazie wariantu F-150 powstał model F-150 Raptor. Wyróżniał się on sportowym charakterem, pod którego kątem pojazd przeszedł obszerne modyfikacje wizualne oraz techniczne. Pojawił się inny wygląd atrapy chłodnicy, wyższy prześwit, wyraźniej zaznaczone nadkola, sportowe ogumienie oraz inny wzór alufelg. Samochód napędzał 6,2-litrowy silnik V8 o mocy 411 KM[27].
Ford F-Series XIII - tyłFord F-Series XIII po liftinguFord F-Series XIII - tył po liftinguFord F-Series Super Duty III
Ford F-Series XIII został zaprezentowany po raz pierwszy w 2014 roku.
Trzynasta generacja sztandarowego pickupa Forda miała swoją premierę podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2014 roku. Samochód przeszedł ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika, nawiązując jednocześnie do prototypu Ford Atlas zaprezentowanego w 2013 roku[28].
Samochód zbudowano na nowej ramie podwozia, która pozwoliła odciążyć masę pojazdu. Charakterystycznym elementem stał się chromowany grill z dużym logo marki, który w zależności od potrzeb zamyka się dla lepszego opływu powietrza lub otwiera dla lepszego chłodzenia[29] oraz charakterystycznymi reflektorami w kształcie litery C wyposażonymi w diody LED. We wnętrzu pojazdu zastosowano nowe materiały wykończeniowe[30].
Lifting
W styczniu 2017 roku Ford przedstawił F-Series trzynastej generacji po obszernej modernizacji, w której ramach zmienił się głównie układ atrapy chłodnicy, a także kształt reflektorów. Stały się one szersze i jeszcze dalej ich skrajne krawędzie zachodziły na atrapę chłodnicy. Ponadto unowocześniono materiały wykończeniowe w kokpicie[31].
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. elektrycznie składane lusterka wyposażone w LEDowe obrysówki. Pojazd opcjonalnie wyposażony może być w 8-calowy ekran dotykowy z systemem MyFord Touch, kamery cofania, system ułatwiający holowanie przyczepy. Pakę załadunkową wyposażyć można w światła ułatwiające załadunek i rozładunek pojazdu oraz oświetlenie drzwi wykonane w technologii LED, elektryczny zamek tylnej klapy, kamerę 360 stopni, czujnik martwego pola, aktywny tempomat, pasy bezpieczeństwa na tylnej kanapie wyposażone w poduszki powietrzne[33], system automatycznego parkowania.
Ford F-Series XIV SuperCrew - tyłFord F-Series XIV Lariat SportFord F-150 XIV RaptorFord F-150 XIV po liftingu
Ford F-Series XIV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2020 roku.
Po raz pierwszy plany o zaawansowanych pracach Forda nad nową odsłoną najpopularniejszego modelu w ofercie przedstawił w maju 2019 roku, zapowiadając debiut w ciągu najbliższych 12 miesięcy[34]. Samochód stanowi rozwinięcie formuły z poprzednika jedynie pod kątem wizualnym. Pomimo takiej samej bryły nadwozia i kształtu bocznych szyb, F-series czternastej generacji jest zupełnie nową konstrukcją, w 92% posiadającą nowe części i rozwiązania techniczne[35].
Pas przedni zyskał nowe, bardziej zaokrąglone reflektory wykonane w technologii LED z charakterystycznymi obwódkami w kształcie litery C i modułowymi kloszami. Atrapa chłodnicy zyskała bardziej zaokrąglony kształt, różniąc się głęboko układem poprzeczek, kolorem i ogólnym wyglądem w zależności od wariantu wyposażeniowego pojazdu[36]. Najbardziej symboliczne zmiany zaszły w tylnej części nadwozia, gdzie zmodyfikowano jedynie wytłoczenie klapy i zlikwidowano wcięcie w podobnie, co u poprzednika, ukształtowanych lampach.
W kabinie pasażerskiej pojawił się zupełnie nowy projekt deski rozdzielczej. Po raz pierwszy pojawiły się całkowicie cyfrowe wskaźniki kierowcy (dostępne w opcji), z kolei konsola centralna stała się znacznie masywniejsza dzięki dużemu, dotykowemu wyświetlaczowi o przekątnej 12-cali służącemu sterowaniem systemem inforozrywki, radiem czy nawigacją[37].
Lifting
We wrześniu 2023 czternasta generacja Forda F-Series przeszła restylizację nadwozia. Pas przedni zyskał przeprojektowany układ reflektorów z nowym wzorem kierunkowskazów i oświetlenia LED do jazdy dziennej, a także inny wzór osłony chłodnicy. Zmodyfikowano wkłady tylnych lamp, wprowadzając do tego nowy system uchylania na bok środkowego segmentu klapy przedziału transportowego, a ponadto podstawowy 3,3-litrowy silnik V6 został zastąpiony jednostką o pojemności 2,7 litra. Producent zastosował jeszcze zaktualizowany system adaptacyjnego tempomatu BlueCruise[38].
Po raz pierwszy w historii linii modelowej F-Series, Ford zbudował także wariant o napędzie elektrycznym. Napędzany przez dwa silniki elektryczne F-150 Lightning jest najszybszym wariantem tego pojazdu w historii[39]. Oficjalna prezentacja pojazdu odbyła się w maju 2021 roku, a pojazd otrzymał obszerny zakres wizualnych modyfikacji na czele z listwą LED biegnącą przez całą szerokość pasa przedniego, a także zmodyfikowaną deską rozdzielczą i przeprojektowaną tylną częścią nadwozia. Moc układu napędowego: 432 lub 571 KM, za to zasięg: 370 lub 480 kilometrów na jednym ładowaniu[40].
Aaron Kwok郭富城Informasi latar belakangNama lahirAaron Kwok Fu-Shing (郭富城)Nama lainKwok Fu-ShingLahir26 Oktober 1965 (umur 58)AsalHong KongGenreCantopop, dansaPekerjaanPenyanyi, aktorInstrumenVokalTahun aktif1990-sekarangLabelWarner Music GroupMusic Nation (2006–sekarang)Situs webSitus resmi di Aaron Kwok Aaron Kwok Fu-Shing (Hanzi tradisional: 郭富城; Kantonis: Gwok3 Fu3 Sing4, Pinyin: Guō Fùchéng; lahir 26 Oktober 1965) adalah penyanyi dan aktor film di Hong Kong. Med...
Commune in Auvergne-Rhône-Alpes, France You can help expand this article with text translated from the corresponding article in French. (December 2008) Click [show] for important translation instructions. View a machine-translated version of the French article. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machi...
هذه مقالة غير مراجعة. ينبغي أن يزال هذا القالب بعد أن يراجعها محرر مغاير للذي أنشأها؛ إذا لزم الأمر فيجب أن توسم المقالة بقوالب الصيانة المناسبة. يمكن أيضاً تقديم طلب لمراجعة المقالة في الصفحة المخصصة لذلك. (سبتمبر 2020) هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. ف...
Concept in Scholastic philosophy Saint Albert the Great In scholastic philosophy, the aevum (also called aeviternity) is the temporal mode of existence experienced by angels and by the saints in heaven. In some ways, it is a state that logically lies between the eternity (timelessness) of God and the temporal experience of material beings. It is sometimes referred to as improper eternity.[1] Etymology The word aevum is Latin, originally signifying age, aeon, or everlasting time;[2...
Franz König, primeiro a estudar e descrever a síndrome. A Síndrome de König (também conhecida como Síndrome da válvula ileocecal) é uma síndrome que causa dor abdominal durante as refeições, e constipação alternada com diarreia, meteorismos, sons gorgolejantes devido ao hiper-peristaltismo na auscultação, especialmente na fossa ilíaca direita, além de distensão abdominal. [1] Seu nome é uma homenagem a cirurgião alemão Franz König (1832 - 1910), o primeiro a descrever a ...
Нель-е-Массу, Нель-е-Массу́ (фр. Nesle-et-Massoult) — муніципалітет у Франції, у регіоні Бургундія-Франш-Конте, департамент Кот-д'Ор. Массу (Ганіла), Ма́ссу (ест. Massu küla) — село в Естонії, у волості Ганіла повіту Ляенемаа. Ніколас Массу, Ні́колас Массу́ (ісп. Nicolás Alejandro Massú Fried) —...
2005 video game This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: NASCAR 06: Total Team Control – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (December 2009) (Learn how and when to remove this template message) 2005 video gameNASCAR 06: Total Team ControlNorth American game cover art featuring Jimmie Johnson a...
Lowland Scottish clan Clan CrichtonCrest: A dragon spouting out fire, properMottoGod send graceProfileRegionLowlandsChiefDavid Crichton of that Ilk[1]Chief of clan Crichton, The Crichton of that IlkSeatMonzie Castle, Crieff[1]Historic seatCrichton Castle Clan branches Lord CrichtonLord Crichton of SanquharCrichton, Earl of DumfriesCrichton of Frendraught Rival clans Clan SempillClan Douglas Clan Crichton is a Lowland Scottish clan that historically ruled Dumfries. [2] ...
Territories and immediate fiefs of the Holy Roman Empire Duchies of Bremen and VerdenHerzogtümer Bremen und Verden (de)Hertigdömet Bremen och Hertigdömet Verden (sv)1648–18071813–18231807-1810 French military administration 1810 annexed by Westphalia and 1811-1813 annexed by France Flag Coat of arms Former Bremen-Verden as of 1730 (in light pink) pasted over today's state borders (grey) and former region borders (white, as of 1977) with broken lines, indicating their changes between 17...
For other uses, see The Way We Live Now (disambiguation). 1875 satirical novel by Anthony Trollope The Way We Live Now First edition title pageAuthorAnthony TrollopeCountryUnited KingdomLanguageEnglishGenreSatire, social commentary, serial novelPublisherChapman and HallPublication date1875Dewey Decimal823.87 TROPreceded byLady Anna Followed byThe American Senator The Way We Live Now is a satirical novel by Anthony Trollope, published in London in 1875 after first appearin...
Ten artykuł dotyczy powieści. Zobacz też: inne znaczenia tego pojęcia. Ziemia obiecana Ziemia obiecana, 1899, tom I, strona tytułowa Autor Władysław Reymont Typ utworu powieść Wydanie oryginalne Miejsce wydania Warszawa Język polski Data wydania 1899 Wydawca Gebethner i Wolff Multimedia w Wikimedia Commons Teksty w Wikiźródłach Cytaty w Wikicytatach Księży Młyn Scheiblera Ziemia obiecana – powieść panoramiczna Władysława Reymonta publikowana w latach 1897–1898 w dzienn...
У этого термина существуют и другие значения, см. Lightning. Colt Lightning Carbine Colt Lightning под патрон .22 Тип легкая винтовка Страна США История производства Производитель Colt’s Patent Firearms Годы производства 1884—1904 Всего выпущено 186185 Характеристики Патрон различные;см.текст статьи Прин...
Планетарная передача с остановленным водилом по сути является двухступенчатой зубчатой передачей с неподвижными осями колес Планетарная передача с подвижной коронной шестернёй Планетарная передача с неподвижной коронной шестернёй Схема эпициклически движущейся пл...
Часовий ряд: випадкові точки даних плюс тенденція, з найкраще допасованою лінією та різними застосованими фільтрами Часовий ряд (англ. time series) — це ряд точок даних[en], проіндексованих (або перелічених, або відкладених на графіку) в хронологічному порядку. Найчастіше ча...
Proposals for north shore of Perth Water, Perth, Western Australia 2013 development underway The north shore of Perth Water on the Swan River frontage to the city of Perth in Western Australia has been frequently changed since the arrival of Europeans in 1829. Various forms and structures have appeared and been removed over the last 190 years. Jetties, ports and various forms of reclamation have moved the shore considerably into Perth Water. The main eras of reclamation were in the 1870s, 190...
2014 soundtrack album by A. R. Rahman Kaaviya ThalaivanDigital Soundtrack Cover ArtSoundtrack album by A. R. RahmanReleased31 October 2014 (2014-10-31)Recorded2012—2014[1]VenuePanchathan Record Inn and AM Studios, Chennai[2]Length33:58LanguageTamilLabelSony Music IndiaProducerA. R. RahmanA. R. Rahman chronology The Hundred-Foot Journey(2014) Kaaviya Thalaivan(2014) I(2014) Singles from Kaaviya Thalaivan Vaanga Makka VaangaReleased: 1 September 2014[3&#...
Postmodern classical architectural movement This article is about the contemporary movement. For the historical style, see Neoclassical architecture. Ciudad Cayala in Guatemala City, Guatemala founded in 2011 New Classical architecture, New Classicism or Contemporary Classical architecture[1] is a contemporary movement in architecture that continues the practice of Classical architecture. It is sometimes considered the modern continuation of Neoclassical architecture,[2][3...
1989 film by Stuart Orme The Wolves of Willoughby ChaseDirected byStuart OrmeWritten byJoan Aiken (book) William M. Akers (screenplay)Produced byRaymond Day (associate producer) Mark Forstater (producer)StarringStephanie Beacham Mel SmithCinematographyPaul BeesonEdited byMartin WalshMusic byColin TownsRelease date1989Running time92 min (US) 93 min (UK)CountryUnited KingdomLanguageEnglishBudget$5 million [1] The Wolves of Willoughby Chase is a 1989 dark fantasy film directed by Stuart ...
Letter of the Cyrillic alphabet For similar symbols, see Ø. Not to be confused with Greek letter Φ (phi) or the IPA symbol ɸ. Cyrillic letter Cyrillic letter EfPhonetic usage:[f], [ɸ]Name (Early Cyrillic alphabet):фрьтъNumeric value:500Derived from:Greek letter Phi (Φ φ)The Cyrillic scriptSlavic lettersАА̀А̂А̄ӒБВГҐДЂЃЕЕ́ЀЕ̄Е̂ЁЄЖЗЗ́ЅИІЇЇ́ꙆЍИ̂ӢЙЈКЛЉМНЊОО̀О̂ŌӦПРСС́ТЋЌУУ̀У̂ӮЎӰФХЦЧЏШЩꙎЪЪ̀ЫЬѢЭЮ...
Czech footballer Tomáš Pospíchal Pospíchal in 1962Personal informationFull name Tomáš PospíchalDate of birth 26 June 1936Place of birth Pudlov, CzechoslovakiaDate of death 21 October 2003(2003-10-21) (aged 67)Place of death Prague, Czech RepublicPosition(s) StrikerYouth career1945–1950 SK Přerov1950–1951 Sokol Telč1951–1952 Sokol OKD OstravaSenior career*Years Team Apps (Gls)1952–1955 Baník Vítkovice 1955–1956 Tankista Praha 1956–1957 Dukla Pardubice 1957–1964 FC...
.jpg)
,_Dutch_licence_registration_BE-15-29_pic2.JPG)
.jpg)
.jpg)
_XLT_front_5.19.19.jpg)
_XLT_rear_5.19.19.jpg)
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
