Fedora Project
x86, x86-64, PowerPC, SPARC, ARM, IA64, MIPS, PA-RISC, S390
2003-11-06 6 listopada 2003(dts)
42(15 kwietnia 2025) [±]
42
monolityczne
(domyślne) GNOME, (inne) KDE, LXDE, Xfce, MATE, Cinnamon, i3[1]
Fedora License Agreement, GPLv2[2]
RPM Flatpak
dostępna
Red Hat Linux
Fedora – następca wolnej dystrybucji Red Hat Linux, rozwijany przez Fedora Project i finansowany głównie przez Red Hat. Twórcy Fedory stawiają na innowacyjność, dlatego też kolejne wydania pojawiają się często i zawierają najnowsze dostępne oprogramowanie, nawet jeśli prace nad stabilną wersją nie zostały jeszcze ukończone. Z tego powodu oraz faktu ścisłego powiązania z Red Hatem, często, lecz niesłusznie Fedorę określa się mianem „poligonu Red Hata”. W czerwcu 2005[3] utworzono Fundację Fedora, mającą w zamierzeniu koordynować prace nad Fedorą w większym stopniu, niezależnie od Red Hata.
Fedora jest stosowana zarówno jako system operacyjny dla komputerów domowych, jak i serwerów[4]. Nazwa dystrybucji pochodzi od rodzaju kapelusza[5].
Celem Fedora Project jest budowa w pełni użytecznego, nowoczesnego systemu operacyjnego w oparciu o wolne oprogramowanie, wydawanego cyklicznie dwa razy w roku, jako przedpole testowych rozwiązań wprowadzanych później do Red Hat Enterprise Linux. Deweloperzy Fedory wprowadzają do systemu wiele nowinek technicznych, które mogą powodować problemy ze stabilnością. System Fedora został jako jeden z pierwszych wyposażony w mechanizm zabezpieczeń SELinux, w wersji 9 pojawiło się wsparcie dla obsługi trybów graficznych w jądrze oraz obsługa systemu plików ext4.
Fedora Core powstała w wyniku wprowadzenia w roku 2003 nowej strategii działania firmy Red Hat. Celem nowej polityki było oddzielenie w pełni komercyjnej dystrybucji Linuksa, przeznaczonej dla przedsiębiorców Red Hat Enterprise Linux, od będącej jej polem testowym, skierowanej przede wszystkim dla użytkowników domowych (pozbawionej komercyjnego wsparcia), Fedory Core.
Fedora Spins to wersje Fedory ze zmienionym środowiskiem graficznym, a Fedora Labs to alternatywne wersje do konkretnych zastosowań. Dostosowane są do różnych typów użytkowników poprzez wybrane zestawy aplikacji[1][10].
Fedora zawiera tylko wolne oprogramowanie, które nie budzi żadnych zastrzeżeń licencyjnych i patentowych, podczas gdy dodatkowe repozytoria zawierają pakiety takie jak kodeki oraz zamknięte sterowniki, które na ogół z przyczyn patentowych nie mogą być swobodnie rozpowszechniane na terenie Stanów Zjednoczonych.[potrzebny przypis]
Do wydania 6 istniały dwa oficjalne repozytoria z dodatkowym oprogramowaniem:[potrzebny przypis]
Od wydania 7 repozytoria te zostały połączone.[potrzebny przypis]