Po rewolucji islamskiej, zauważony przez ajatollaha Mohammada Behesztiego, w 1980 roku został zastępcą prokuratora w Karadżu, a następnie także w Hamadanie; mimo odległości dzielącej oba miasta pełnił w nich obowiązki równocześnie. W 1985 roku powierzono mu stanowisko zastępcy prokuratora Trybunału Rewolucyjnego w Teheranie[2]. Był jednym z odpowiedzialnych za masowe egzekucje więźniów politycznych w Iranie w 1988 roku[3][4]. W trakcie zasiadania w tajnych trybunałach, znanych jako „Komisje śmierci", osobiście prowadził procesy więźniów politycznych odsiadujących już wyroki i skazywał ich na śmierć[5].
Po śmierci Najwyższego Przywódcy Iranu Ruhollaha Chomejniego został prokuratorem generalnym w Teheranie, natomiast w 1994 roku powierzono mu kierowanie antykorupcyjną Organizacją Inspektoratu Państwowego. W 2014 roku został irańskim prokuratorem generalnym, natomiast w 2016 roku Najwyższy Przywódca Iranu Ali Chamenei mianował go przewodniczącym fundacji religijnej Astan Ghods Razawi i strażnikiem Sanktuarium imama Rezy w Meszhedzie[2]. W tym samym roku Ra’isi został członkiem Zgromadzenia Ekspertów[2]. Od 2021 roku Ra’isi łączył te funkcje ze stanowiskiem prokuratora Specjalnego Sądu Duchownego, zajmującego się sądzeniem szyickich duchownych[6].
Kandydat na prezydenta Iranu (2017)
Wiec wyborczy Ebrahima Raisiego, Teheran, 29 kwietnia 2017 roku
W kwietniu 2017 roku mało dotąd znany opinii publicznej[2] Ra’isi ogłosił start w planowanych na 19 maja wyborach prezydenckich w Iranie[3]. Uzyskał najwięcej głosów w wewnętrznych wyborach w konserwatywnej koalicji, Ludowym Froncie Sił Rewolucji Islamskiej[3]. Ogłaszając start, zaprezentował się jednak jako kandydat niezależny[2]. Swoją kampanię wyborczą prowadził głównie w mniejszych miastach i na wsi, kierując ją do ludności uboższej i bardziej religijnej. Zapowiadał walkę z korupcją, niwelowanie nierówności społecznych i pomoc dla ubogich, utworzenie milionów nowych miejsc pracy dzięki „dżihadystowskiemu zarządzaniu”. Krytykował porozumienie Iranu z państwami zachodnimi w sprawie programu nuklearnego, popierał wspieranie szyickich organizacji paramilitarnych walczących w Iraku i w wojnie domowej w Syrii. Jako rozwiązanie bieżących gospodarczych problemów kraju wskazywał „ducha rewolucyjnego”[4].
Ostatecznie Ra’isi zajął w wyborach drugie miejsce, uzyskując poparcie 15,8 mln Irańczyków i przegrywając z urzędującym prezydentem Hasanem Rouhanim, którego poparło ponad 23 mln wyborców, tj. 57% uprawnionych do głosowania[8].
Dalsza kariera polityczna
Po przegranych wyborach pozostał czynnym politykiem, regularnie występując z krytyką polityki Hasana Rouhaniego, domagając się konserwatywnego kursu w polityce wewnętrznej i bardziej konfrontacyjnego w polityce zagranicznej. Był wymieniany jako możliwy kandydat na kolejnego Najwyższego Przywódcę Iranu po śmierci Alego Chameneiego[9][6].
W 2019 roku otrzymał nominację na Głównego Sędziego Iranu – zwierzchnika całego krajowego wymiaru sprawiedliwości[10]. W tym samym roku znalazł się wśród najwyższych irańskich urzędników państwowych objętych sankcjami przez Stany Zjednoczone[10].
Wybory w 2021
W 2021 roku gdy kończyła się druga i ostatnia kadencja Hasana Rouhaniego, Ebrahim Ra’isi po raz kolejny wystartował w wyborach prezydenckich. W czerwcowych wyborach prezydenckich zdobył 61,95% głosów, wygrywając w pierwszej turze. Urząd objął 3 sierpnia 2021 roku[11].
Uroczystości pogrzebowe Ra’isiego rozpoczęły się 21 maja 2024 roku w Tebrizie, położonym najbliżej miejsca katastrofy śmigłowca znaczącym irańskim mieście[14][15]. Następnie ciało prezydenta zostało przetransportowane na lotnisko w stolicy Iranu, Teheranie, skąd zawieziono je do Kom, będącego szyickim centrum religijnym, a następnie trafiło z powrotem do Teheranu, gdzie zostało przewiezione na Uniwersytet Teherański, na którym Najwyższy Przywódca Iranu Ali Chamenei prowadził modlitwę za zmarłego, a następnie spoczywało w meczecie Grand Mosalla(inne języki)[15]. 23 maja ciało Ra’isiego przewieziono do Birdżandu, gdzie późniejszy prezydent był przedstawicielem w Zgromadzeniu Ekspertów, a następnie do rodzinnego miasta prezydenta, Meszhedu, gdzie zostało pochowane w grobie w Sanktuarium Imama Rezy, największym szyickim sanktuarium w kraju[15][16][17].
Życie prywatne
Jego żoną była Dżamile Alamhoda, córka Ahmada, głównego imama meczetu piątkowego w Meszhedzie, wykładowczyni Uniwersytetu Męczennika Behesztiego w Teheranie[18].
_(cropped).jpg)
