Dylan Borlée
Dylan Borlée (ur. 20 września 1992 w Woluwe-Saint-Lambert) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.
W 2011 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zajęła 6. miejsce na mistrzostwach Europy juniorów w Tallinnie. W 2013 sięgnął po srebro młodzieżowych mistrzostw Europy w Tampere oraz igrzysk frankofońskich w Nicei.
W 2016 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zdobyła złoto mistrzostw Europy w Amsterdamie. W tym samym roku belgijska sztafeta z Borlée w składzie zajęła 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, natomiast rok później wraz z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal halowych mistrzostw Europy w Belgradzie. W 2018 zdobył dwa medale: brąz podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham oraz złoty na czempionacie Europy w Berlinie w biegach rozstawnych. Brązowy medalista mistrzostw świata w Dosze w sztafecie 4 × 400 metrów (2019).
Złoty medalista mistrzostw Belgii.
Sukcesy na arenie międzynarodowej odnosi jego rodzeństwo – bracia bliźniacy Kévin i Jonathan oraz siostra Olivia. Ojcem całej czwórki jest Jacques Borlée – halowy wicemistrz Europy na 200 metrów z 1983.
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Konkurencja
|
Lokata
|
Wynik
|
2011 |
Mistrzostwa Europy juniorów |
Tallinn |
sztafeta 4 × 400 m |
6. miejsce |
3:10,89
|
2013 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Tampere |
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:04,90
|
Mistrzostwa świata |
Moskwa |
sztafeta 4 × 400 m |
5. miejsce |
3:01,02
|
Igrzyska frankofońskie |
Nicea |
bieg na 400 m |
5. miejsce |
47,25
|
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:06,24
|
2015 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Praga |
bieg na 400 m |
2. miejsce |
46,25
|
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:02,87
|
IAAF World Relays |
Nassau |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
2:59,33
|
Mistrzostwa świata |
Pekin |
sztafeta 4 × 400 m |
5. miejsce |
3:00,24 (elim.)
|
2016 |
Halowe mistrzostwa świata |
Portland |
sztafeta 4 × 400 m |
6. miejsce |
3:09,71
|
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:01,10
|
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
sztafeta 4 × 400 m |
4. miejsce |
2:58,52
|
2017 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Belgrad |
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:07,80
|
IAAF World Relays |
Nassau |
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce (Finał B) |
3:07,14
|
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Vaasa |
bieg na 400 m |
3. miejsce |
46,56
|
Mistrzostwa świata |
Londyn |
sztafeta 4 × 400 m |
4. miejsce |
3:00,04
|
2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
3:02,51
|
Mistrzostwa Europy |
Berlin |
bieg na 400 m |
półfinał |
45,63
|
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
2:59,47
|
2019 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Glasgow |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:06,27
|
IAAF World Relays |
Jokohama |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
3:02,70
|
Mistrzostwa świata |
Doha |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
2:58,78
|
sztafeta mieszana[1] |
6. miejsce |
3:14,22
|
2021 |
World Athletics Relays |
Chorzów |
sztafeta 4 × 400 m |
8. miejsce |
3:10,74
|
sztafeta mieszana[1] |
4. miejsce |
3:17,92
|
Igrzyska olimpijskie |
Tokio |
sztafeta mieszana[1] |
5. miejsce |
3:11,51
|
2022 |
Halowe mistrzostwa świata |
Belgrad |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:07,43 (elim.)
|
Mistrzostwa świata |
Eugene |
bieg na 400 m |
półfinał |
45,41
|
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
2:58,72
|
Mistrzostwa Europy |
Monachium |
bieg na 400 m |
5. miejsce |
45,39
|
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
2:59,49
|
2023 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Stambuł |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:05,84
|
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[2] |
Chorzów |
bieg na 400 m |
11. miejsce |
45,84
|
sztafeta mieszana[1] |
3. miejsce[3] |
3:12,97
|
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
bieg na 400 m |
półfinał |
45,59
|
sztafeta 4 × 400 m |
eliminacje |
3:00,33
|
2024 |
Halowe mistrzostwa świata |
Glasgow |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:02,54
|
World Athletics Relays |
Nassau |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
3:01,16
|
Mistrzostwa Europy |
Rzym |
bieg na 400 m |
półfinał |
45,46
|
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
2:59,84
|
Igrzyska olimpijskie |
Paryż |
bieg na 400 m |
repasaże |
45,51
|
sztafeta 4 × 400 m |
4. miejsce |
2:57,75
|
Rekordy życiowe
4 marca 2018 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Dylan Borlée, Jonathan Borlée, Jonathan Sacoor i Kévin Borlée ustanowiła czasem 3:02,51 halowy rekord kraju na tym dystansie.
10 sierpnia 2024 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Jonathan Sacoor, Dylan Borlée, Kévin Borlée i Florent Mabille ustanowiła czasem 2:57,75 rekord kraju na tym dystansie.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- 2000: Czechy (Mužík, Poděbradský, Tesařík, Bláha)
- 2002: Polska (Plawgo, Rysiukiewicz, Gąsiewski, Maćkowiak)
- 2005: Francja (Maunier, Wallard, Panel, Raquil)
- 2007: Wielka Brytania (Tobin, Garland, Taylor, Green)
- 2009: Włochy (Marin, Galvan, Rao, Licciardello)
- 2011: Francja (Macédot, Djhone, Hanne, Décimus)
- 2013: Wielka Brytania (Bingham, Buck, Levine, Strachan)
- 2015: Belgia (Watrin, D. Borlée, J. Borlée, K. Borlée)
- 2017: Polska (Kozłowski, Krawczuk, Waściński, Omelko)
- 2019: Belgia (Watrin, D. Borlée, J. Borlée, K. Borlée)
- 2021: Holandia (Dobber, Bonevacia, Angela, van Diepen)
- 2023: Belgia (D. Borlée, Doom, K. Borlée, Watrin)
|
|
|