Ducula
Ducula
|
Hodgson, 1836[1]
|
|
Muszkatela różowoszyja (D. zoeae)
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
strunowce
|
Podtyp
|
kręgowce
|
Gromada
|
ptaki
|
Podgromada
|
Neornithes
|
Infragromada
|
ptaki neognatyczne
|
Rząd
|
gołębiowe
|
Rodzina
|
gołębiowate
|
Podrodzina
|
trerony
|
Rodzaj
|
Ducula
|
Typ nomenklatoryczny
|
Ducula insignis[a] Hodgson, 1836
|
Synonimy
|
- Myriphaga[b] Rafinesque, 1815[2]
- Carpophaga[c] Selby, 1835[3]
- Rinopus[d] Hodgson, 1841[4]
- Myristicivora Reichenbach, 1852[5]
- Zonoenas Reichenbach, 1852[5]
- Globicera Bonaparte, 1854[6]
- Ptilocolpa Bonaparte, 1854[7]
- Pterocolpa Gray, 1855[8]
- Serresius Bonaparte, 1855[9]
- Phaenorhina G.R. Gray, 1859[10]
- Muscadivora Schlegel, 1872[11]
- Zonophaps Salvadori, 1893[12]
- Compsoenas Riley, 1921[13]
- Lamprura Riley, 1921[13]
- Carpophagella[e] Strand, 1928[14]
|
|
Gatunki
|
42 gatunki – zobacz opis w tekście
|
|
|
|
Ducula – rodzaj ptaków z podrodziny treronów (Raphinae) w obrębie rodziny gołębiowatych (Columbidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji, Australii i Oceanii[15].
Morfologia
Długość ciała 33–55 cm; masa ciała 295–802 g[16].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1836 roku angielski etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym ptakom Nepalu, opublikowanym w czasopiśmie Asiatic Researches[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) podgatunek muszkateli kasztanowatej, D. badia insignis.
Etymologia
- Myriphaga: botaniczny rodzaj Myristica Gronovius, 1755 (muszkatołowiec); gr. -φαγος -phagos ‘-jedzący’, od φαγειν phagein ‘jeść’[17].
- Carpophaga: gr. καρπος karpos ‘owoc’; -φαγος -phagos ‘-jedzący’, od φαγειν phagein ‘jeść'[18]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Columba magnifica Temminck, 1821 (= Columba aenea Linnaeus, 1766).
- Ducula: nepalska nazwa Dukul dla muszkatel (por. nazwa Dunkul i Doomkul w hindi)[19].
- Rinopus: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[20].
- Myristicivora: botaniczny rodzaj Myristica Gronovius, 1755 (muszkatołowiec); łac. -vorus ‘jedzący’, od vorare ‘jeść’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Columba littoralis Temmick, 1811 (= Columba bicolor Scopoli, 1786).
- Zonoenas: gr. ζωνη zōnē ‘taśma, pas’; οινας oinas, οιναδος oinados ‘gołąb’[22]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Columba mullerii Temminck, 1835.
- Globicera: epitet gatunkowy Columba globicera Wagler, 1829; łac. globus ‘kula, glob’; gr. κερας keras, κερατος keratos ‘róg’[23]. Gatunek typowy (absolutna tautonimia): Columba globicera Wagler, 1829 (= Columba pacifica J.F. Gmelin, 1789).
- Ptilocolpa: gr. πτιλον ptilon ‘pióro, skrzydło’; κολουω kolouō ‘skrócić, obciąć’[24]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Ptilocolpa carola Bonaparte, 1854.
- Pterocolpa: gr. πτερον pteron ‘pióro, skrzydło’; κολουω kolouō ‘skrócić, obciąć’[25]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Ptilocolpa carola Bonaparte, 1854.
- Serresius: prof. Antoine Etienne Renaud Augustin Serrès (1786–1868), francuski anatom, fizjolog, chirurg[26]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Serresius galeatus Bonaparte, 1855.
- Phaenorhina: gr. φαινω phainō ‘pokazać, ukazać’; ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nozdrza’[27]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Carpophaga (Phænorhina) goliath G.R. Gray, 1859.
- Muscadivora: niderl. muscaat ‘gałka muszkatołowa’; łac. -vorus ‘jedzący’, od vorare ‘jeść’[28]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[29]: Columba aenea Linnaeus, 1766.
- Zonophaps: gr. ζωνη zōnē ‘taśma, pas’; φαψ phaps, φαβος phabos ‘gołąb’[30]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Hemiphaga forsteni Bonaparte, 1854.
- Compsoenas: gr. κομψος kompsos ‘piękno’; οινας oinas, οιναδος oinados ‘gołąb’[31]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Columba radiata Quoy & Gaimard, 1830.
- Lamprura: gr. λαμπρος lampros ‘znakomity’; ουρα oura ‘ogon’[32]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Columba rufigaster Quoy & Gaimard, 1830.
- Carpophagella: rodzaj Carpophaga Selby, 1835; łac. przyrostek zdrabniający -ella[33].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[34]:
- Ducula poliocephala (G.R. Gray, 1844) – muszkatela różowobrzucha
- Ducula forsteni (Bonaparte, 1854) – muszkatela białobrzucha
- Ducula mindorensis (J. Whitehead, 1896) – muszkatela okularowa
- Ducula radiata (Quoy & Gaimard, 1830) – muszkatela spiżowa
- Ducula carola (Bonaparte, 1854) – muszkatela brunatnobrzucha
- Ducula nicobarica (von Pelzeln, 1865) – muszkatela nikobarska
- Ducula oenothorax (Salvadori, 1892) – muszkatela szaroszyja
- Ducula aenea (Linnaeus, 1766) – muszkatela miedziana
- Ducula perspicillata (Temminck, 1824) – muszkatela białooka
- Ducula neglecta (Schlegel, 1866) – muszkatela seramska
- Ducula concinna (Wallace, 1865) – muszkatela złotooka
- Ducula pacifica (J.F. Gmelin, 1789) – muszkatela brodawkowata
- Ducula oceanica (Desmarest, 1826) – muszkatela szarogłowa
- Ducula aurorae (Peale, 1848) – muszkatela niebieskawa
- Ducula galeata (Bonaparte, 1855) – muszkatela płaskodzioba
- Ducula rubricera (Bonaparte, 1854) – muszkatela krasnonosa
- Ducula myristicivora (Scopoli, 1786) – muszkatela szmaragdowa
- Ducula geelvinkiana (Schlegel, 1873) – muszkatela uboga
- Ducula rufigaster (Quoy & Gaimard, 1830) – muszkatela czerwonorzytna
- Ducula basilica Bonaparte, 1854 – muszkatela cynamonowa
- Ducula finschii (E.P. Ramsay, 1882) – muszkatela pręgosterna
- Ducula chalconota (Salvadori, 1874) – muszkatela górska
- Ducula pistrinaria Bonaparte, 1857 – muszkatela blada
- Ducula rosacea (Temminck, 1836) – muszkatela różowawa
- Ducula whartoni (Sharpe, 1887) – muszkatela ciemna
- Ducula pickeringii (Cassin, 1855) – muszkatela popielata
- Ducula latrans (Peale, 1848) – muszkatela płowa
- Ducula brenchleyi (G.R. Gray, 1870) – muszkatela kasztanowobrzucha
- Ducula bakeri (Kinnear, 1928) – muszkatela ciemnobrzucha
- Ducula goliath (G.R. Gray, 1859) – muszkatela nowokaledońska
- Ducula pinon (Gaimard, 1823) – muszkatela czerwonooka
- Ducula melanochroa (P.L. Sclater, 1878) – muszkatela czarna
- Ducula mullerii (Temminck, 1835) – muszkatela obrożna
- Ducula zoeae (Desmarest, 1826) – muszkatela różowoszyja
- Ducula cuprea (Jerdon, 1840) – muszkatela brunatna
- Ducula badia (Raffles, 1822) – muszkatela kasztanowata
- Ducula lacernulata (Temminck, 1822) – muszkatela ciemnogrzbieta
- Ducula cineracea (Temminck, 1835) – muszkatela płowobrzucha
- Ducula bicolor (Scopoli, 1786) – muszkatela dwubarwna
- Ducula luctuosa (Temminck, 1824) – muszkatela biała
- Ducula spilorrhoa (G.R. Gray, 1858) – muszkatela srokata
- Ducula subflavescens (Finsch, 1886) – muszkatela melanezyjska
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b B.H. Hodgson. Notices of the ornithology of Nèpál. „Asiatic Researches”. 19 (1), s. 160, 1836. (ang.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 69. (fr.).
- ↑ P.J. Selby: Pigeons. Edinburgh: W.H. Lizar, 1835, s. 112. (ang.).
- ↑ B.H. Hodgson. Classical terminology of Natural History. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 10 (1), s. 28, 1841. (ang.).
- ↑ a b Reichenbach 1850 ↓, s. xxvi.
- ↑ Bonaparte 1854 ↓, s. 1072.
- ↑ Bonaparte 1854 ↓, s. 1074.
- ↑ G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 97, 150. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte. Note sur les Oiseaux des îles Marquises, et particulièrement sur le genre nouveau Serresius. „Comptes rendus hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 41, s. 1110, 1855. (fr.).
- ↑ G.R. Gray. List of New Caledonian Birds. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 27, s. 165, 1859. (ang.).
- ↑ H. Schlegel: De Dierentuin van het Koninklijk Zoologisch Genootschap Natura Artis Magistra te Amsterdam. Amsterdam: Van Es., 1872, s. 209. (niderl.).
- ↑ T. Salvadori: Catalogue of the Columbæ, or Pigeons, in the collection of the British Museum. Cz. 21. London: The Trustees, 1893, s. 207, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
- ↑ a b J.H. Riley. Five new genera of birds. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 34, s. 51, 1921. (ang.).
- ↑ E. Strand. Miscellanea nomenclatorica zoologica et palaeontologica I-II. „Archiv für Naturgeschichte. Abteilung A”. 92 (A8), s. 57, 1928. (niem.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-11-08]. (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Pigeons and Doves (Columbidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Ducula, DOI: 10.2173/bow.columb2.01 [dostęp 2024-11-08] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Myriphaga [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Carpophaga [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ducula [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Rinopus [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Myristicivora [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Zonoenas [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Globicera [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Ptilocolpa [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pterocolpa [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Serresius [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Phaenorhina [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Muscadivora [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ T. Salvadori: Catalogue of the Columbæ, or Pigeons, in the collection of the British Museum. Cz. 21: Columbæ, or Pigeons. London: Printed by order of the Trustees, 1893, s. 181, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Zonophaps [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Compsoenas [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Lamprura [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Carpophagella [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 (1835) – trerony (wersja: 2024-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-11-08].
Bibliografia
- H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. 1–36, i–xxxi. (niem.).
- Ch.-L. Bonaparte. Coup d’œil sur les Pigeons (deuxième partie). „Comptes rendus hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 39, s. 1072–1078, 1854. (fr.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|