|
Data i miejsce urodzenia
|
1 sierpnia 1931 Rio de Janeiro
|
Data i miejsce śmierci
|
10 listopada 2020 Werona
|
Pozycja
|
pomocnik, napastnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1958
|
Włochy
|
1
|
(1)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Dino da Costa (ur. 1 sierpnia 1931 w Rio de Janeiro, zm. 10 listopada 2020 w Weronie[1]) – brazylijski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika. Posiadał także obywatelstwo włoskie.
Kariera klubowa
Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Botafogo, klubie z rodzinnego Rio de Janeiro. W jego barwach zadebiutował już w 1948 roku w wieku 17 lat. W lidze brazylijskiej spędził łącznie 7 lat, a największym sukcesem w tym okresie było wywalczenie mistrzostwa stanu Rio de Janeiro w 1948 roku.
Latem 1955 roku wyjechał do Włoch, a jego pierwszym klubem w tym kraju została AS Roma. W barwach „żółto-czerwonych” zadebiutował 18 września w wygranym 4:1 meczu z Vicenzą Calcio. W swoim premierowym sezonie w Serie A strzelił 12 goli i zajął z Romą 6. miejsce. W kolejnym sezonie Roma zakończyła sezon dopiero na 14. pozycji, ale da Costa odniósł indywidualny sukces, jakim było wywalczenie korony króla strzelców z 22 golami na koncie. W sezonie 1957/1958]uzyskał 19 trafień, a w 1958/1959 – 15. Latem 1960 da Costa odszedł do Fiorentiny, gdzie spędził jeden sezon, a następnie na kolejny rok wrócił do Romy. Od listopada 1961 do lata 1963 był piłkarzem Atalanty BC by przejść do Juventusu Turyn. W „Juve” grał w środku pomocy, ale osiągnął tylko jeden sukces – zdobycie Pucharu Włoch w 1965 roku. Końcowe lata kariery to gra najpierw w drugoligowym Hellas Werona, a następnie w trzecioligowym Ascoli Calcio. Karierę zakończył w 1968 roku w wieku 37 lat.
Był jedynym w historii piłkarzem, który w jednym sezonie – 1960/61 – zdobył dwa europejskie puchary: Puchar Zdobywców Pucharów z ACF Fiorentina i Puchar Miast Targowych z AS Roma[potrzebny przypis].
Kariera reprezentacyjna
Nigdy nie zadebiutował w reprezentacji Brazylii. Po przybyciu do Włoch przyjął tamtejsze obywatelstwo i 15 stycznia 1958 roku zadebiutował w drużynie narodowej Włoch w przegranym 1:2 meczu z Irlandią. W debiucie zdobył gola, ale był to jego jedyny mecz w „Squadra Azzurra”.
Przypisy
Bibliografia
1930–1940 |
|
---|
1941–1950 |
|
---|
1951–1960 |
|
---|
1961–1970 |
|
---|
1971–1980 |
|
---|
1981–1990 |
|
---|
1991–2000 |
|
---|
2001–2010 |
|
---|
2011–2020 |
|
---|
od 2021 |
|
---|