Danuta Wodyńska
Imię i nazwisko
Krystyna Danuta Wodyńska-Żywult
Data i miejsce urodzenia
31 maja 1922 Lwów , Polska
Data i miejsce śmierci
4 lipca 2001 Warszawa , Polska
Zawód
aktorka
Współmałżonek
Andrzej Żywult
Lata aktywności
1945 –1992
Zespół artystyczny
Teatr Miejski w Częstochowie, Teatr Klasyczny (obecnie Współczesny) w Warszawie, Teatr Narodowy W Warszawie
Odznaczenia
Grób Danuty Wodyńskiej-Żywult na Cmentarzu Powązkowskim Danuta Wodyńska (ur. 31 maja 1922 we Lwowie , zm. 4 lipca 2001 w Warszawie ) – polska aktorka teatralna , filmowa i telewizyjna .
Właściwie Krystyna Danuta Wodyńska- Żywult. Urodziła się 31 maja 1922 we Lwowie jako jedyne dziecko aktorki Janiny Wodyńskiej i artysty malarza oraz scenografa Józefa Wodyńskiego . W 1938 roku ukończyła gimnazjum Juliusza Słowackiego w Warszawie i w tym samym roku rozpoczęła studia aktorskie W Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Podczas wojny brała czynny udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. Po upadku warszawskiej Starówki została wraz z rodzicami przewieziona do Oświęcimia, stamtąd trafiła do obozu koncentracyjnego Mittweida w Saksonii. Podczas ewakuacji obozu uciekła z transportu.
W 1943 ukończyła Podziemny Instytut Sztuki. Po wojnie występowała na deskach Teatrów Dramatycznych w Częstochowie (1945–1947) oraz na scenach warszawskich : Teatru Klasycznego (1948–1949) i Teatru Narodowego (1949–1989).
Występowała w Radiowym teatrze „Eterek” oraz w Kabarecie Starszych Panów .
Grała również w Teatrze Telewizji , m.in. w spektaklach: Pani Williams i pioruny Marka Twaina w reż. Marka Tadeusza Nowakowskiego (1957), Grona gniewu Johna Steinbecka w reż. Jerzego Gruzy (1957), Martwe dusze Nikołaja Gogola w reż. Zygmunta Hübnera (1966), Nie igra się z miłością Alfreda de Musseta w reż. Maryny Broniewskiej (1967), Yerma Federico García Lorca w reż. Aleksandra Bardiniego (1968), Baron Munchhausen Bohumila Hrabala w reż. Zygmunta Hübnera (1969), Rzecz listopadowa Ernesta Brylla w reż. Zbigniewa Kuźmińskiego (1970), Klara i Angelika Marii Dąbrowskiej w reż. Ireneusza Kanickiego (1971), Cezar i Kleopatra George’a Bernarda Shawa w reż. Jerzego Gruzy (1972) oraz w Sławie i chwale Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Lidii Zamkow jako Potelos-Szuszkiewicz (1974), Brutalnej grze Francisa Durbridge’a w reż. Anny Minkiewicz jako Freda Lincoln (1976), Akcji „Szarotka” Andrzeja Zakrzewskiego w reż. autora jako gospodyni (1977) i Alicji w krainie czarów Lewisa Carrolla w reż. Macieja de Korczak Leszczyńskiego jako kucharka (1995).
Danuta Wodyńska była także uznanym pedagogiem: najpierw jako asystentka aktorki Janiny Romanówny w PWST w Warszawie, potem jako docent na tej uczelni prowadzący zajęcia z dykcji i wyrazistości mowy.
● odc. 4. Pierwszy dzień – pani Jadzia, ekspedientka w sklepie spożywczym,
● odc. 14. Nowy nabytek – chłopka w pociągu Kochankowie z Marony Ktokolwiek wie... Szach i mat! Opowieści niezwykłe 1967 ) – matka AngelikiHrabina Cosel 1968 ) – marszałkowa Bielińska, matka hrabiny DenhoffowejHrabina Cosel 1968 ) – marszałkowa Bielińska, matka hrabiny Denhoffowej (odc. 3)Nowy 1969 ) – pani w kolejce do laboratoriumAlbum polski 1970 ) – kobieta jadąca do CzęstochowyBrzezina Legenda Lokis. Rękopis profesora Wittembacha Motodrama 1971 ) – urzędniczka pocztowaWielka miłość Balzaka 1973 ) – przełożona klasztoru wizytek (odc. 6. Linoskoczki )Awans 1974 ) – Zakalicha, matka MalwinyWiosna panie sierżancie Ziemia obiecana Noce i dnie 1975 ) – (Klimecka)Obrazki z życia Sprawa mydła )40-latek 1976 ) – gość na przyjęciu u Powroźnych (odc. 15. Kosztowny drobiazg, czyli rewizyta )Polskie drogi Obywatele GG )Za rok, za dzień, za chwilę... Skradziona kolekcja 1979 ) – pielęgniarkaDom 1980 ) – handlarka na bazarze (odc. 6. Nosić swoją skórę )Jan Serce 1981 ) – Genowefa, żona Rajmunda (odc. 6. Chłopaki )5 dni z życia emeryta 1984 ) – plotkarka pod sklepem mięsnym (odc. 1. Śmierć pana Kaliny i odc. 2. Wspomnienia rodzinne )Cudzoziemka 1986 ) – ciotka Adama na ślubieW labiryncie 1988 –1990 ) – Karasek, kobieta wynajmująca pokojeGorzka miłość 1989 ) – ciotka księżnej (odc. 2. Pałac )Modrzejewska Początek )Femina 1990 ) – nauczycielka BognyMarie Curie. Une femme honorable Sprawa kobiet Le violeur impuni ) (1992 ) – wariatka na posterunku policji
Odznaczenia
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
