Zachował się układ ruralistyczny wsi z XIII wieku. Dąbrówka istniała na prawie polskim, które za czasów zakonu krzyżackiego zamieniono na chełmińskie. Nosiła wówczas przydomek „uf der hoe”, czyli „na wzgórzu”. W połowie XIV wieku erygowana została parafia w Dąbrówce. Miejscowość posiadała charakter kościelny włościański. W XVII wieku w miejscowości istniało lemaństwo.
W miejsce dawnej świątyni na początku XIX wieku powstał obecny kościół św. Mikołaja, w 1804 konsekrowany przez bpa Iwona Onufrego Rogowskiego. Większość mieszkańców w XIX wieku była wyznania ewangelickiego.
Zachowana została historyczna zabudowa mieszkalna i gospodarcza wsi, utrzymało się wiele budynków z XIX i początku XX wieku. Układ wsi pierwotnie był placowo-ulicowy, z czasem przekształcił się w ulicowy (od strony zachodniej). Do Dąbrówki Malborskiej należy uroczysko Pijaki, do 2005 osada.
W Dąbrówce Malborskiej istniała poczta, a także Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte, która została zlikwidowana w 2011. We wsi znajduje się przystanek kolejowy Dąbrówka Malborska (w latach 1840–1855 o statusie stacji) na linii kolejowej nr 9.
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)