Chojniki (obwód homelski)

Chojniki

Хойнікі

Muzeum w Chojnikach, kiedyś rezydencja Abrahamowów
Herb Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	chojnicki
Data założenia	przed 1504
Populacja (2010) • liczba ludności	13 800[1]
Nr kierunkowy	+375 2346
Kod pocztowy	247600
Tablice rejestracyjne	3
Położenie na mapie obwodu homelskiego Chojniki
Położenie na mapie Białorusi Chojniki
51°54′N 29°58′E
Strona internetowa

Chojniki (biał. Хойнікі, Chojniki, ros. Хойники, Chojniki) – miasto na Białorusi, w obwodzie homelskim, siedziba administracyjna rejonu chojnickiego. 13,8 tys. mieszkańców (2010).

Historia

Po raz pierwszy miejscowość została wymieniona w dokumencie z 1504 r., pod nazwą Chwoiniki, jako wieś należąca do województwa kijowskiego Wielkiego Księstwa Litewskiego^[2]. W okresie I Rzeczypospolitej Chojniki znajdowały się w powiecie owruckim województwa kijowskiego. Była to własność Połozowiczów, następnie Lubieckich, Charlińskich, Abrahamowiczów, Brzozowskich, Szujskich, a od końca XVIII w. – Prozorów^[3]. Miał tu swoją rezydencję Karol Prozor. Po II rozbiorze Rzeczypospolitej (1793) Chojniki znalazły się pod zaborem rosyjskim. W czasach po reformie 1861 r. dobra ziemskie i miasteczko znajdowały się w gminie (wołości) Chojniki w powiecie (ujeździe) rzeczyckim guberni mińskiej. Funkcjonowały tu urząd pocztowy i szkółka wiejska.

1 stycznia 1919 r. I Zjazd KP Białorusi ogłosił powstanie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, której częścią miały być także Chojniki. Jednakże decyzją Moskwy już 16 stycznia wraz z innymi etnicznie białoruskimi terytoriami znalazły się w granicach Rosyjskiej FSRR.

Po 1921 roku w skład miasta zostały włączone otaczające go wsie: Nastol, Wołoki i Zabołocie^[4].

W grudniu 1926 r. Chojniki powróciły do BSRR. 29 września 1938 r. otrzymały status osiedla typu miejskiego.

W 1986 roku miasto ucierpiało z powodu silnego opadu promieniotwórczego, związanego z katastrofą w Czarnobylu.

Zabytki

Dwór Prozorów w Chojnikach, 1891 r.

• rezydencja Abrahamowów, obecnie Muzeum w Chojnikach, w części centralnej piętrowa, skrzydła parterowe, od frontu cztery kolumny doryckie podtrzymują półkolisty balkon.
• drewniany parterowy dwór Prozorów od frontu posiadał portyk z ośmioma kolumnami (po dwie), do którego prowadziły schody; na boku skrzydła z prawej strony również znajdowała się kolumnada. Majątek w Chojnikach jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego^[5]

Miasta partnerskie

• Ostheide, (Niemcy)

Przypisy

1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
2. Аrchiwum Główny Akt Dawnych. Аrchiwum Рrozorów і Jelskich. Sygn. 1. S. 3, 200. Sygn. 2. S. 78
3. Бельскі С. В. З гісторыі ўладароў і маёнткаў Брагіншчыны XVI–XVIII стст. // Брагинщина в контексте истории белорусско-украинского пограничья: сборник научных статей / редкол. А. Д. Лебедев (отв. ред.) [и др.]. – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 12 – 18
4. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000. Mapster, 1921. [dostęp 2011-12-31].
5. RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 34–36, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

Linki zewnętrzne

• Chojniki na Radzima.org. (biał. • ang. • pol. • ros.).
• Chojniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 620 .

Kontrola autorytatywna (city of raion subordinance):

• VIAF: 5880153289915432770000
• LCCN: n2018042733
• NKC: ge692223
• J9U: 987009349550705171