Parafia w Cerekwi fundacji prawdopodobnie rycerskiej. Przypuszcza się, że parafia w Cerekwi powstała w XII w., od 1326 r. występuje pod nazwą "Sancto Laurentio"[9].
Z kroniki parafialnej
1647 – (zapewne 1657) – Kozacy i Węgrzy spalili i spustoszyli Cerekiew,
1846 – w Bessowie szabrunek największy, rabunek we Wrzępi i Bieńkowicach,
1847 – śmierć głodowa, tyfus,
1860 – Cerekiew, Bessów i Cząsławice Barona Eichthala zostały sprzedane Wojciechowi Grabczyńskiemu adwokatowi z Tarnowa za 105 tys. złotych i on na 9 lat wydzierżawił Antoniemu Boguszewskiemu posesorowi(?) Strzelec Wielkich,
1867 – wylew Raby,
1871 – wylew Raby,
1872 – zalane Cząsławice w czasie żniw,
1873 – głód na przednówku, ludzie się zadłużyli, w lecie i jesieni cholera,
1875 – 12 XI został zaprószony ogień i spalił się młyn dworski przy Gróbce,
1876 – 19/20 lutego Raba przerwała wały Czasławicach, woda sięgała po okna,
1876 – 19 i 20 V mróz, jesienią myszy,
1879 – Bolesław Rożen – zarządca ekonomiczny w Cerekwi,
1884 – zalany Bessów – dzierżawca Władysław Artwiński,
1886 – stanęła szkoła,
1945 – dnia 19 stycznia o godzinie 11-tej, zajechały pierwsze patrole wojsk rosyjskich.
W latach 1987–2001 w dawnej szkole funkcjonował Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. W 2021 r. w budynku powstał Środowiskowy Dom Samopomocy "Pod Bocianim Gniazdem", prowadzony przez Fundację im. Brata Alberta. [10]
kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca z 1664 r. (ob. przeniesiony do skansenu w Nowym Sączu) oraz dzwonnica drewniana.
Kościół w Cerekwi
Drewniany kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca Męczennika postawiono w 1664 r., fundowany przez Osieckiego, dziedzica miejscowego i żołnierza. Odnowiono go w 1879 roku. W roku 1888 od parafii odłączyły się Okulice, jako samoistna parafia. Przed II wojną zrobiono fundamenty pod nowy, murowany kościół, który wybudowano w latach 1948–1952, pod kierunkiem Józefa Merendy, według projektu arch. Zbigniewa Solawy. Styl kościoła i wyposażenie – neogotyckie. Ze starego kościoła przeniesiono organy z drugiej połowy XVII w., obraz św. Wawrzyńca, barokowy z XVIII w., kropielnicę kamienną z 1786 r., dzwon odlany w Gdańsku w 1642 roku. Kościół konsekrował bp Karol Pękala 28 IX 1952 r. zachowując patrona kościoła. Drewniany, znacznie zniszczony kościół znajduje się w skansenie w Nowym Sączu[12].
Szkoła parafialna istniała od 1596 r. Kronika parafialna istnieje od 1866 i nie podaje wcześniejszych wydarzeń.
↑Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669)
↑Chlebowski Bronisław: Cerekiew [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych ziem słowiańskich t. 1 pod red. tegorz, Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, Warszawa 1880, s. 534.
