Biały mazur – polski film biograficzny z 1979 roku w reżyserii Wandy Jakubowskiej, zrealizowany na motywach powieści Tadeusza Hołuja Róża i płonący las.
Zdjęcia do filmu kręcono: w Warszawie (tereny przy kościele św. Anny i Mariensztacie, Zakłady Wytwórcze Lamp Elektrycznych przy ul. Karolkowej), Tarnowie (dzielnica Mościce) i Łodzi (Pałac Scheiblerów)[1].
Fabuła
Film w formie retrospekcji przedstawia obrazy z życia Ludwika Waryńskiego. Rozpoczyna go spotkanie rosyjskiego generała żandarmerii Orżewskiego z Waryńskim w 1889, w twierdzy w Szlisselburgu. Orżewski proponuje złagodzenie kary w zamian za podpis więźnia potępiający działania terrorystyczne. Waryński powraca do czasów działalności w ruchu studenckim w Petersburgu, przyjazdu do Warszawy i tworzenia organizacji robotniczych w fabryce Lilpoppa. Po wyjeździe do Krakowa Waryński zostaje uwięziony i postawiony przed sądem. Po zakończeniu procesu krakowskiego wyjeżdża do Genewy, gdzie spotyka rewolucjonistów rosyjskich, a także Annę Sieroszewską, z którą łączy go uczucie. Owocem tego związku jest syn, ale sam związek nie przetrwał próby czasu. Powrót do Warszawy w 1881 stanowi wstęp do tworzenia pierwszej na ziemiach polskich partii robotniczej. Działalność Waryńskiego staje się coraz bardziej ryzykowna, aż wreszcie zdradzony trafia w ręce żandarmerii.
Konsultantem historycznym filmu był historyk dziejów ruchu robotniczego Jerzy Targalski[2].
Obsada aktorska
Przypisy
Linki zewnętrzne
1930-39 |
|
---|
1940-49 |
|
---|
1950-59 |
|
---|
1960-69 |
|
---|
1970-79 |
|
---|
1980-89 |
|
---|