Badeni – polska rodzina szlachecka i hrabiowska, posługująca się herbem Bończa, którego apogeum rozkwitu nastąpiło w XIX w., gdy stanowiła jedną z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin arystokratycznych Galicji.
Syn Kazimierz (zm. 1854), właściciel ziemski w okolicach Lwowa, pełniący liczne raczej drobne funkcje publiczne w Galicji, uzyskał austriacki tytuł hrabiowski w 1845, który dziedziczyli potem jego potomkowie. Jego synem był Władysław (zm. 1888), poseł na Sejm Krajowy galicyjski oraz delegat do Reichsratu. Ten pozostawił po sobie dwóch synów, znanych polityków i prawników: Kazimierza (zm. 1909), namiestnika Galicji (1888–1895) i premiera Austrii (1895–1897), oraz Stanisława (zm. 1912), posła do sejmu krajowego i marszałka krajowego Galicji, członka Izby Panów. Syn Kazimierza, Ludwik (zm. 1916) był dyplomatą austriackim. Z kolei synem Ludwika był Joachim Badeni, pisarz i dominikanin.
Druga linia Badenich wywodziła się od brata Kazimierza (zm. 1854), Michała (zm. 1863), dziedziczącego majątki w okolicach Krakowa (m.in. Branice i Grabie). Był on oficerem, uczestnikiem powstania listopadowego i kawalerem orderu Virtutu Militari. Jego syn Stanisław (zm. 1910) uzyskał dyplom hrabiowski w 1887.