Polska
małopolskie
wadowicki
Wadowice
280–320 m n.p.m.
1028[2]
33
34-103[3]
KWA
0073750
Babica (dawniej Babice) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice, na Pogórzu Wielickim na trasie Wadowice – Stanisław Górny, nad potokiem Babicą, dopływem potoku Wysoka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego[4].
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w 1380 w dokumencie zapisanym w języku łacińskim jako Babice, Babicze, Babycza, Babiczą, Babicza[5] .
Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Babycza villa wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[6].
W XII wieku tereny Babicy należały do sąsiedniego Rokowa i były własnością rycerza Jaksy Gryfity. W latach 1315–1772 miejscowość leżała w granicach Księstwa oświęcimskiego. W 1448 była własnością szlachecką i należała do starosty oświęcimskiego Prokopa z Babicy[9][5] .
W XV wieku jako odrębna wieś należała do Jana i Stanisława z Rudy herbu Karpie, w XVI wieku własność Jana Strzały, w XVII wieku Bełchackich herbu Topór i Kossów. W XVIII wieku dziedziczką była wnuczka Kossów, Anna Brzozowska. W pierwszej połowie XIX wieku Babica należała do Sławińskich h. Leliwa, właścicieli Rokowa i części Witanowic.